سنجش اخلاقي انصاف مدارانه داوري پيش از رسيدگي هاي شبه قضايي در نظام حقوقي ايران با تاكيد بر اصول دادرسي منصفانه(1)

نهاد داوري به عنوان يك روش حل اختلاف مبتني بر توافق و تراضي طرفين اختلاف ، از قديم الايام مورد توجه و اقبال مردم قرار داشته است . اين سيستم قراردادي موسوم به داوري مردمي داراي امتيازاتي است كه آن را نسبت به ساير روش هاي حل اختلاف ممتاز ساخته است .پراكندگي وتنوع مراجع و همچنين كاركرد آنان امكان تدوين قانون آيين دادرسي اداري واحد كه براساس اصول دادرسي منصفانه باشد كار را مشكل مي كند، اما ماهيت شبه قضايي و متمايز بودن آنها از محاكم قضايي و حاكميت اصول حقوقي و اعمال اداري مي تواند نقاط اشتراك براي بررسي انجام تحقيق كه امكان ايجاد آيين دادرسي واحد و عدم مغايرت با الزامات قانوني وجود دارد.در قضاوت، داوري،رسيدگيهاي اداري و به طور كلي هر نوع اقدام حقوقي بر مبناي انصاف، وجدان اخلاقي است كه به تشخيص موضوع مي پردازد. در مجموع مي توان براي اصل انصاف ويژگيهايي چون بي طرفي و نفي جانبداري، نفي غرض ورزي، گوش دادن به حرف طرف مقابل (استماع منصفانه)، انجام وظيفه بدون در نظر گرفتن گرايشهاي شخصي و گروهي انجام وظيفه با رعايت صداقت، تقوي و امانتداري و...را برشمرد. بنابراين سعي داريم به بررسي سنجش اخلاقي انصاف مدارانه داوري پيش از رسيدگي هاي شبه قضايي در نظام حقوقي ايران با تاكيد بر اصول دادرسي منصفانه بپردازيم.