مقايسه تركيبات عمده و فعاليت آنتي‌اكسيداني ريشه هفت‌بند ژاپني (Polygonum cuspidatum) با ريشه هفت‌بند افغاني (Polygonum afghanicum)

Comparison of Major Constituents and Antioxidant Activity of Polygonum cuspidatum Root with Polygonum afghanicum Root

گونه هاي هفت بند كه متعلق به خانواده پلي گوناسه Polygonaceae) هستند، استفاده هاي متنوعي در طب سنتي كشورهاي آسيايي مانند چين، ژاپن و ايران دارند. در اين مطالعه، فعاليت آنتي اكسيداني عصاره هاي متانولي ريشه گونه هفت بند افغاني( Polygonum afghanicum) جمع آوري شده در بهار و پاييز، و عصاره متانولي ريشه هفت بند ژاپني (Polygonum cuspidatum) اندازه گيري و با يكديگر مورد مقايسه شدند. فعاليت آنتي اكسيداني عصاره ها با استفاده از آزمون هاي مختلف آنتي اكسيداني، از جمله اندازه گيري محتواي كل تركيبات فنولي TPC و فلاونوئيدي TFC، فعاليت مهار كنندگي راديكال هاي آزاد RSA، كلات كردن بون آهن FIC و آزمون بي رنگ شدن بتاكاروتن BCB انجام شد. بيشترين مقادير محتواي كل تركيبات فنولي3/1 ±347/2 mgGAE/g و فلاونوئيدي 1/6± 165/2+mgRE/g براي گياه هفت بند ژاپني به دست آمد؛ در حالي كهگياه هفت بندي افغاني جمع آوري شده در فصل بهار با اندكي تفاوت بيشترين ميزان فعاليت آنتي اكسيداني در آزمون هاي RSA با مقادير FICICs = 14/5±1/5ug/mL به ميزان 96817 و BCB به مقدار . 50/93/6 از خود نشان داد. با توجه به نتايج فوق، گونه هفت بند افغاني جمع آوري شده در فصل بهار به عنوان گونه اي بومي توانايي بيشتري در برخي از آزمون هاي آنتي اكسيداني از خود نشان داد. اين نتايج مي تواند به دليل وجود تركيبات موثره ديگر در اين گونه باشد.

Polygonum species are belonging to Polygonaceae family and they have various uses in the traditional medicine of Asian countries such as China, Japan and Iran. In this study, antioxidant activities of two methanolic extracts of root of Polygonum afghanicum, one collected in spring and the other in fall, and the one methanolic extract of root of Polygonum cuspidatum were measured and compared with each other. So, the antioxidant activities of the extracts were evaluated using various antioxidant tests, including total phenolic content TPC), total flavonoid content TFC), radical scavenging activity RSA), ferric ion chelating FIC), and beta-carotene bleaching. The results showed the highest values of TPC 347.2 ± 3.1) and TFC 165.2 ± 1.6) for P. cuspidatum, while the P. afghanicum, collected in spring, exhibited slightly higher antioxidant activity than the others for RSA IC50 = 14.5 ± 1.5 μg/mL), FIC 96.7 ± 1.7%), and BCB 50.9 ± 3.6%) tests. According to the obtained results, the P. afghanicum collected in spring, as a local species, showed the better activity in the some of the antioxidant tests, probably due to the presence of other active metabolites in this plant.