عنوان مقاله :
بررسي وظيفه مرجع قضايي در صورت سكوت قانون در ديوان بين المللي دادگستري
عنوان به زبان ديگر :
No Title
پديد آورندگان :
نامي، عليرضا دانشگاه شيراز، شيراز، ايران , نامي، حسين دانشگاه علوم قضايي و خدمات اداري، تهران، ايران
كليدواژه :
سكوت قانون , ديوان بين المللي دادگستري , دادگاه ايران
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: ديوان بين‌المللي دادگستري و ايران، در مواجهه با سكوت در قانون، رويكردها و وظايفي دارند كه در اساسنامه ديوان نسبت به سكوت قانون، حكم خاصي بيان نشده اما در قوانين ايران، اصولي مانند اصل 36، اصل 167 و اصل 169 قانون اساسي وجود دارد كه در هر دو نهاد، هم ديوان و هم دادگاه‌هاي حقوقي، با نظرات مخالف با هم نيز رو به رو هستيم كه نگارنده را بر اين واداشت كه با بيان رويكردهاي مختلف، رويه عملي هر يك را مشخص نمايد.
روش: نگارنده در اين مقاله با روش تحليلي- توصيفي و با استفاده از منابع كتابخانه‌اي و بررسي آراي صادر شده در دادگاه‌هاي ايران و ديوان بين‌المللي كيفري به دنبال تبيين وجه افتراق و تسميه موجود بين وظيفه دادگاه‌هاي ايران و ديوان بين‌المللي دادگستري در مواجهه با سكوت قانون است.
يافته ها و نتايج: با تحقيق و تفحص در منابع داخلي و خارجي، بدين نتيجه رسيديم كه هر دو نهاد، براساس اصولي مانند «دادگاه، حقوق را مي‌داند.» و «فيصله اختلافات حقوقي در راستاي منافع عمومي جامعه» ملزم به رجوع به منابع خارج از قانون و تصميم‌گيري در صورت مواجهه با سكوت قانون در پرونده مطروحه مي‌باشند و نمي‌توانند از زير بار رسيدگي و تصميم‌گيري شانه خالي كنند و به اصل قانوني بودن جرايم و مجازات‌ها استناد نمايند، اگرچه در رويه عملي گاهي ديده شده كه برخلاف آن عمل كرده‌اند.
چكيده لاتين :
No Abstract
عنوان نشريه :
تحقيقات حقوقي بين المللي
