فنّاوري‌هاي نوين، چالش‌ها، مخاطرات و فرصت‌هاي زيست‌محيطي

New Technologies, Challenges, Risks and Environmental Opportunities

اثر فنّاوري (تكنولوژي) در دو بعد قابل بررسي است. از يك سو بشر، با دسترسي بيشتر به علم و دانش و تركيب آن با قدرت، بر منابع و مناطق بيشتري تسلط يافت و براي رسيدن به پيشرفت، با دراختيارداشتن فنّاوري، موجب خسارت به محيط‌ زيست شد. از سويي ديگر، فنّاوري مي‌تواند با وجود علم و خرد بشري به كاستن از مخاطرات و آسيب‌هاي زيست‌محيطي كمك كند؛ موضوعي كه خسارت‌زا بودن يا ايجاد مانع بر بروز خسارت به آگاهي و نيت بشر در به‌كارگيري از فنّاوري بستگي پيدا مي‌‌كند. بدين صورت بايد گفت كه فنّاوري، برخلاف تأثير مخربي كه در شروع صنعتي‌شدن در محيط‌زيست داشت، به علت آگاهي روزافزوني كه انسان‌ها از لزوم پاسداشت زمين و محيط‌ زيست خود پيدا كرده‌اند و آن را به دولت‌مردان و شركت‌هاي فرامليتي انتقال داده‌اند، به‌تدريج نقش سازنده و حافظ محيط‌‌‌ زيست خواهد يافت. در اين مقاله، با روش كيفي و گردآوري اطلاعات به شيوۀ كتابخانه‌اي، تأثير فنّاوري در حفاظت از محيط ‌زيست بررسي خواهد شد.

The effect of technology can be examined in two dimensions. On the one hand, with more access to science and knowledge and its combination with power, human beings dominated more resources and regions and achieved progress by having on technology, environmental damages caused. On the other hand, technology can help reduce environmental hazards and harms despite human knowledge and wisdom. Damaging or preventing damage depends on human awareness and intention to use technology. Technology, in contrast to its destructive role in the environment at the beginning of industrialization due to the growing awareness of humans about the need to protect their land and environment and pass it on to statesmen and transnational corporations, will gradually have a constructive and environmental role. This article explained the role of technology in environmental protection by a qualitative method and library data collection