تجلي و تجسد در مطالعه تطبيقي نقوش سنگ‌مزارات آرامستان تخت‌فولاد با ارامنه جلفاي اصفهان بر مبناي قرآن كريم و انجيل

فاقد عنوان

سنگ‌مزارهاي آرامستان تخت‌فولاد و ارامنه جلفاي اصفهان پس از گذشت قرن‌ها به بستري براي هنر‌آفريني حجاران، خوش‌نويسان و هنرمندان تبديل شده‌اند و اعتقادات مذهبي دو دين آسماني اسلام و مسيحيت، باورهاي قرآني و انجيل، تعامل ارامنه و مسلمانان در اصفهان و روند تحولات هنر تصويري پيرامون آن را به نمايش مي‌گذارند. نقش‌مايه‌هاي گياهي، جانوري، فرشتگان و مشاغل از جمله بيش‌ترين تزيينات اين سنگ‌مزارها است كه پيوند عميق و ناگسستني هنرمندان و حجاران ايراني و ارمني را با مفهوم مرگ و حيات پس از آن و اعتقادات مذهبي را جلوه‌گر مي‌سازند. در مقاله پيش‌رو تلاش شده است با جمع‌آوري اطلاعات به صورت مطالعات ميداني، اسناد و منابع كتابخانه‌اي، و با روش توصيفي-تحليلي، نقوش سنگ‌مزارهاي مسلمانان با ارامنه در چهار گروه پرديس‌نگاره‌ها مورد مطالعه تطبيقي قرارگرفته و تلاش مي‌شود شباهت و تفاوت‌هاي موجود ميان نقوش سنگ‌مزارهاي تخت‌فولاد و ارامنه جلفاي اصفهان مورد بررسي و تحليل قرار گيرد. بر اساس مطالعات انجام يافته مشخص گرديد كه بيش‌ترين و متنوع‌ترين نقوش به كار رفته مشابه ميان سنگ‌مزارات اين دو آرامستان، نگاره‌هاي گياهي است كه شيوه اجراي آن‌ها در بيش‌تر موارد به روش تركيبي از طبيعت‌گرايانه و انتزاعي است. نقوش سنگ‌مزارات آرامستان جلفا با رويكرد تجسد(به صورت شمايل‌گرايي) با تاكيد بر حضور نمادين مسيحيت(صليب يا خاچكار) در كنار نگاره‌هاي انساني جلوه‌گر شده، اما در اكثر مزارات تخت‌فولاد، با رويكرد تجلي(شمايل‌گريزي‌اسلام)، با وجود كتيبه‌هاي بسيار و دوري از نقوش انساني، به ويژه تصوير زنان تجلي يافته است؛ كه ريشه در تفاوت‌هاي بنيادين مباني هنر اسلامي(قرآن) و مسيحيت(انجيل) دارد.

not abstract