پديد آورندگان :
پورملايي، روح الله دانشگاه آزاد اسلامي واحد زاهدان - گروه علوم سياسي , اميني، علي اكبر دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه علوم سياسي , اطهري، اسدالله دانشگاه آزاد اسلامي واحد تاكستان - گروه علوم سياسي
كليدواژه :
فرهنگ سياسي ناسالم , توسعه نيافتگي , پاتريمونياليسم , نسخههاي چاپ سنگي مذهبي , قاجار
چكيده فارسي :
فرهنگ سياسي مجموعهاي از نگرشها، ارزشها و هنجارهاي موجود دربارۀ سياست و قدرت است كه به‌عنوان زمينۀ پشتيباني‌كنندۀ كل فرآيند توسعه تلقي ميشود. فرهنگ سياسي در طول حيات سياسي و اجتماعي يك جامعه و تحت تأثير عوامل مختلفي چون وضعيت اقليمي و جغرافيايي، ساختار نظام سياسي و اجتماعي، شرايط تاريخي، نظام اعتقادي، آداب و رسوم، نظام اقتصادي و... شكل ميگيرد، سپس در يك فرآيند مستمر جامعهپذيري، نهادينه و از نسلي به نسل ديگر منتقل ميشود. در جامعۀ ايران عصر قاجار، فرهنگ سياسي ناسالم همچون ساختار سياسي پاتريمونياليستي، اعتقاد به باورهاي خرافي، طلسم و جادو و تقديرگرايي تفكر غالب در جامعه است كه ردپاي آن را در سفرنامهها، جرايد و آثار اديبان و متفكران اين دوران ميتوان به‌وفور يافت. بر همين اساس، پژوهش حاضر تأثير فرهنگ سياسي ناسالم بر توسعهنيافتگي و عقبماندگي دوران قاجار را محور كار خود قرار داده و به روش توصيفي-تحليلي و با استفاده از چارچوب نظري تحليل انتقادي نورمن فركلاف در پي پاسخ به اين پرسش است كه فرهنگ سياسي ناسالم (خرافه‌گرا) چه نقشي بر توسعهنيافتگي دورۀ قاجار ايفا كرده است و اين مسئله چه بازتابي در نسخههاي چاپ سنگي مذهبي داشته است؟ يافتههاي پژوهش حاكي از اين است كه فرهنگ سياسي بهويژه در ساحت ناسالم آن (خرافهگرايي) از طريق عقلستيزي، علمگريزي و بيخبري، يكي از علل توسعهنيافتگي در دوران قاجار محسوب ميشود و اين مسئله بهخوبي در نسخ چاپ سنگي مذهبي دورۀ قاجار نيز منعكس شده است.
چكيده لاتين :
Political culture is a set of existing attitudes, values, and norms about policymaking and power supporting the whole development process. Political culture is formed during the political and social life of a society and under the influence of various factors such as climatic and geographical conditions, political and social system structure, historical conditions, belief system, customs, economic system and other various circumstances. Ongoing to this procedure, the process of socialization is institutionalized and passed down from generation to generation. In Qajar Iranian society, unhealthy political culture such as patrimonialism political structure, belief in superstitions, magic and destiny were the dominant thought in society and its traces can be traced in travelogues, newspapers and works of writers and thinkers of this period. Accordingly, the present study focuses on the effect of corrupt political culture on the underdevelopment and backwardness of the Qajar period and seeks to answer the question in a descriptive-analytical manner by applying the theoretical framework of Norman Fairclough critical analysis. The findings indicate that political culture, especially in its unhealthy field (superstition) through irrationality, scientism and ignorance, are the causes of underdevelopment in the Qajar period and this issue is well reflected in the religious lithographic versions of the Qajar period.
Research aims:
Recognition of the discourse of the political, social and cultural structure of the Qajar period.
Analysis of how the political, social and cultural structures of the Qajar period are reflected in religious lithographic versions.
Research questions:
What were the characteristics of the political, social and cultural structure of the Qajar period?
What is the reflection of the political, social and cultural structure of the Qajar period in the religious lithographic versions of the Qajar period?
