عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش تاب آوري روان شناختي بر عاطفه مثبت و منفي و رضايت از زندگي نوجوانان
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Teaching Psychological Resilience on Positive and Negative Affect and Life Satisfaction in Adolescence
پديد آورندگان :
خدائي، علي دانشگاه پيام نور كردستان - گروه روانشناسي , زارع، حسين دانشگاه پيام نور تهران - گروه روان شناسي
كليدواژه :
بهزيستي عاطفي , تاب آوري روانشناختي , رضايت از زندگي , نوجوانان
چكيده فارسي :
هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي آموزش تاب آوري روان شناختي به مادران بر عاطفه مثبت و منفي و رضايت نوجوانان آنها از زندگي بود. روش پژوهش
شبه تجربي با گروه آزمايشي و گواه و طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري 2ماهه بود. تعداد 50 نوجوان دختر و مادران آنها با روش نمونه برداري در دسترس
از دبيرستان دخترانه شهر تهران انتخاب شدند. برنامه تاب آوري روانشناختي (استينهارت و دالبير، 2008 ) به شيوه گروهي به مادران گروه آزمايشي در 7 جلسه
دوساعته هفته اي يكبار آموزش داده شد و نوجوانان دو گروه در سه مرحله به فهرست عاطفه مثبت و منفي (واتسون، كلارك و تلگن، 1988) و مقياس رضايت
از زندگي (دينر، ايمونس، لارسن و گريفين، 1985 ) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از طرح تحليل واريانس مختلط با اندازه گيري مكرر تحليل شد. نتايج نشان داد
كه آموزش برنامه تاب آوري روانشناختي به مادران بر عاطفه مثبت، عاطفه منفي و رضايت نوجوانان آنها از زندگي اثر دارد و اين تأثير در مرحله پيگيري پايدار
مانده است. برنامه آموزش تاب آوري روانشناختي از طريق تقويت تفكر خوش بينانه، مهارت هاي مديريت هيجاني و تفاسير شناختي خودتوانمندساز، تضعيف تفاسير
شناختي خودناتوانساز و درنهايت، بهبود در خزانه مهارت هاي بين فردي نوجوانان، مصونيت رواني آنها را سبب مي شود
چكيده لاتين :
This study aimed to examine the effectiveness of teaching psychological resilience on positive and negative affect and life satisfaction in adolescence. The research methodology was quasi-experimental with an experimental group and pretest-posttest control group design and a 2 month follow-up stage. 50 adolescent girls and their mothers were selected via convenience sampling method. The girls were from a high school in Tehran. The psychological resilience training program (Steinhardt and Dolbier, 2008) was taught to the mothers of the experimental group by group training in a weekly two-hour session for seven weeks, and the adolescents in 2 groups responded in 3 stages to the Positive and Negative Affect Schedule (Watson, Clark & Tellegen, 1988) and the Satisfaction with Life Scale (Diener, Emmons, Larsen & Griffin, 1985). Data were analyzed by ANOVA with repeated measure. The results showed that the psychological resilience training program for mothers had an effect on positive and negative affect, and life satisfaction of their adolescents, and the effect has remained intact in the follow-up stage. The psychological resilience program can lead to mental immunity by enhancing positive thinking, emotional management skills, and self-empowering cognitive interpretations, and decreasing self-destructive cognitive interpretations and eventually by improving interpersonal skills among adolescents.
عنوان نشريه :
روانشناسي تحولي: روان شناسان ايراني
