تعليق روايت در نگارگري و خوانش آن بر اساس تصوير بر پايه ديدگاه ايمدال (مطالعه موردي: كشتن اسفنديار ارجاسب را، يوسف و زليخا، سماع دراويش)

Suspending the Narrative in Painting and its Visual Interpretation based on Imdahl's Outlook (Case Study: Killing Esfandiar Arjasb, Yousef and Zuleikha, Sama Dervishes)

نگارگري به­ عنوان يكي از نمونه­ هاي اعلاي فرهنگ بصري، داراي زبان بصري قدرتمندي است، كه هم روايت مبتني بر ادبيات اثر را تحت تأثير خود قرار مي­دهد و هم داراي ظرفيت­هاي خاص در بيان بصري و هنري است. نگارگري ايراني از دامان ادبيات برخاسته اما خوانش منحصر خود را از روايت ايجاد كرده است. هنرمند نگارگر با استفاده از تمهيدات خود، روايت ادبي را ترجمه بصري نموده، و در مقابل مخاطب قرار داده، خوانش تصويري متكي بر ديدن است. با استفاده از روش آيكونيك ماكس ايمدال روايت اثر تعليق مي­شود تا توسط مشاهده، جوهره اصلي اثر و مفهوم آن درك شود. از اين روي فهم از طريق تصوير در مقابل فهم درباره تصوير قرار گيرد، در نتيجه پيش­دانسته­ ها در مورد تصوير تعليق مي­گردد و كنش ديدن به ­عنوان عنصر اصلي دريافت­ كننده و ايجادكننده معنا، قرار مي­گيرد. پژوهش در اين تحقيق، براساس روش، توصيفي- تحليلي و روش گردآوري داده­ ها، كتابخانه­اي اسنادي و پيمايش اينترنتي است. يافته­ هاي اين پژوهش مبتني بر سه اصل تحليل ساختار صوري، چينش صحنه و پيش افكني چشم­ انداز منتج به برداشت­ هاي ذهني از واقعيت عيني مي­شود، فقدان پرسپكتيو جهانِ تصويرشده و اصول طراحي توسط هنرمند ايراني، نمونه اين جهان ­بيني ذهني در آرايش صحنه است. براي مطالعه موردي سه نگاره «كشتن اسفنديار ارجاسب را»، «يوسف و زليخا» و «سماع دراويش» انتخاب شده است. اهداف پژوهش: 1.بررسي روش ماكس ايمدال در خوانش تصاوير. 2.بررسي چگونگي خوانش ارزش­هاي بصري نگاره ­ها با رويكرد ماكس ايمدال. سؤالات پژوهش: 1.روش ماكس ايمدال در بيان قدرت تصوير و توانايي آن در خوانش اثر چيست؟ 2.بر اساس رويكرد ايمدال چگونه مي­توان به ارزش­هاي بصري نگاره­ ها در برابر خوانش مسلط روايت از تصوير پي ­برد

Painting, as one of the highest examples of visual culture, has a powerful visual language, which both affects the narrative based on the literature of the work and bestows special capacities in visual and artistic expression. Iranian painting has emerged from literature, but has created its own unique reading of the narrative. The artist uses his arrangements to visually translate the literary narrative, and to place it in front of the audience, the visual reading relies on observation. Using the iconic Max Imdahl’s method, the narration of the work is suspended so that the main essence of the work and its meaning can be understood by observation. Hence, perception through the image is opposed to image awareness as a result of which the preconceptions about the image are suspended and the act of seeing is placed as the main element of receiving and creating meaning. The research in this research is based on descriptive-analytical method and data collection method, documentary libraries and internet survey. The findings of this study are based on the three principles of face structure analysis, scene arrangement and perspective projection resulting in subjective perceptions of objective reality, lack of perspective of the depicted world and design principles by the Iranian artist, an example of this mental worldview. In the scene makeup. For case study, three paintings "Killing Esfandiar Arjasb", "Yusuf and Zuleykha" and "Sama Dervish" have been selected. Research aims: An examination of Max Imdahl method in the interpretation of images. An analysis on how to read the visual values ​​of drawings according to Imdahl’s approach. Research questions: What is Max Imdahl's method in expressing the power of the image and its ability to read the work? Based on Imdahl’s approach, how can the visual values ​​of the drawings be compared to the dominant reading of the narrative from the image?