زيبايي در قالب معيارهاي كمي در تابلوي شام آخر داوينچي با رويكرد نظريات اومبرتو اكو

Beauty in the Form of Quantitative Criteria in Da Vinci's Last Supper Painting with the Approach of Umberto Eco's Theories

بدون ترديد زيبايي يكي از عناصر بنيادين هنر در جوامع مختلف است. اين مسئله سبب شده تا محققان در دوره­ هاي مختلف با شيوه­ هاي مختلف درصد واكاوي معيارهاي زيبايي در آثار هنري باشند. در اروپا مي­توان دوره رنسانس را يكي از اعصار درخشان هنر و زيبايي دانست. نقاشي يكي از مهم­ترين هنرها و لئوناردو داوينچي يكي از مهمترين نقاشان اين دوره بود. واقعه شام آخر مسيح يكي از رويدادهاي مهم آيين مسيحيت به شمار مي­رود. هنرمندان بسياري در طول تاريخ به اين موضوع پرداخته ­اند كه يكي از مهم­ترين آنان، ديوارنگاره شام آخر لئوناردو داوينچي است. اهميت اين اثر به حدي است كه از جنبه­ هاي متفاوتي مورد تحليل و بررسي قرار گرفته است. امبرتو اكو در كتاب هنر و زيبايي قرون وسطا به شكل­ گيري هنر و تشريح زواياي گسترده آن مي ­پردازد. شكل­ گيري هنر رنسانس، وام­دار سنت و هنر قرون ميانه است. از ديگر سو، نظريات و آرا امبرتو اكو در قرن بيستم كه عمدتاً تببين زيبايي است، نگرش تازه­اي از زيرساخت­ هاي فكري هنرمندان رنسانس را نشان مي­دهد كه به­ ويژه در نظريه هنر داوينچي مشهود است. پژوهش حاضر به روش توصيفي و تحليلي و با تكيه بر داده­ هاي منابع كتابخانه­اي به بررسي اين موضوع پرداخته است. در پژوهش مورد نظر معيارهاي كمي در نظريه هنر داوينچي شامل استفاده از تقارن، تناسب، پرسپكتيو و اصول كاربردي رياضيات در هنر است. نتايج حاكي از آن است نظريات زيبايي ­شناسانه امبرتو اكو زمينه ­ساز شكل­ گيري نظريات و هنر رنسانس به­ ويژه در شكل­ گيري آثار داوينچي نمود يافته است؛ كه نمونه موردي آن تابلوي شام آخر است. اهداف پژوهش: بررسي زيباي­ شناسي كمي در تابلوي شام آخر لئوناردو داوينچي. تبيين زيرساخت­ هاي شكل­ گيري هنر رنسانس و بازتاب آن در تابلوي شام آخر داوينچي با رويكرد نظريات امبرتو اكو. سؤالات پژوهش: معيارهاي كمي نظير تناسب و هماهنگي در شكل­ گيري تابلوي شام آخر لئوناردو داوينچي كدامند؟ مباحث تحليلي امبرتو اكو، چگونه زيرساخت­ هاي معيارهاي كمي را در تابلوي شام آخر را نشان مي­دهد؟

Indisputably, beauty is one of the fundamental elements of art in various societies. This issue has instigated researchers in various periods to attempt to analyze the criteria of beauty in works of art in various ways. In Europe, the Renaissance can be considered as one of the brightest eras of art and exquisiteness. Painting was one of the most chief arts and Leonardo da Vinci was one of the most significant painters of this period. The Last Supper of Christ is one of the most significant events in Christianity. Many artists throughout history have addressed the issue, one of the most imperative of which is Leonardo da Vinci's Last Supper mural. The prominence of this work is such that it has been analyzed and studied from diverse aspects. In Medieval Art and Beauty, Umberto Eco discusses the formation of art and its broad angles. The formation of Renaissance art owes much to medieval tradition and art. On the other hand, the theories and ideas of Umberto Eco in the twentieth century, which is mainly an explanation of beauty, show a new perspective on the intellectual infrastructure of Renaissance artists, which is especially evident in the theory of Da Vinci art. The present study has investigated this issue in a descriptive and analytical manner based on library sources. In the present study, quantitative criteria in Da Vinci Art Theory include the use of symmetry, proportionality, perspective, and applied principles of mathematics in field of art. The results indicate that Umberto Eco's aesthetic theories underlie the formation of Renaissance theories and art, especially in the formation of Da Vinci's works, a case study of which is The Last Supper. Research aims: To quantitatively observe an aesthetic review in Leonardo da Vinci's Last Supper; To explain the infrastructures of the formation of Renaissance art and its reflection in Da Vinci's Last Supper with the approach of Umberto Eco's theories. Research questions: What are the quantitative criteria such as dexterity and coordination in the formation of Leonardo da Vinci's Last Supper? How does Umberto Eco's analytical discussions show the quantitative infrastructure in Leonardo da Vinci's Last Supper?