مقايسه اثربخشي واقعيت درماني و رويكرد تحليل رفتار متقابل بر توانمندي منش در زنان نابارور

Comparing the effectiveness of reality therapy and the approach of interactional behavior analysis on character strength in infertile women

سابقه و هدف: ناباروري يكي از شايع ­ترين مشكلات زنان است كه همواره پيامدهاي روانشناختي منفي براي زنان نابارور به همراه دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسي و مقايسه اثربخشي واقعيت درماني و رويكرد تحليل رفتار متقابل بر توانمندي منش در زنان نابارور بود. روش بررسي: مطالعه حاضر نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل و پيگيري 45 روزه بود. جامعه پژوهش زنان نابارور مراجعه كننده به كلينيك ناباروري ابن سينا شهر تهران در سال 1397 بودند. نمونه پژوهش 45 نفر (هر گروه 15 نفر) بودند. هر يك از گروه هاي آزمايش به تفكيك 10 جلسه 90 دقيقه ­اي با روش­ هاي واقعيت درماني و رويكرد تحليل رفتار متقابل آموزش ديدند و گروه كنترل آموزشي نديد. داده­ ها با فرم اطلاعات جمعيت شناختي و پرسشنامه توانمندي منش (VIA-IS) و با روش ­هاي خي دو، تحليل واريانس چندمتغيري و آزمون تعقيبي بونفروني در نرم افزار SPSS نسخه 22 تحليل شدند. يافته­ ها: نتايج نشان داد بين اثربخشي واقعيت درماني و تحليل رفتار متقابل بر توانمندي منش در زنان نابارور تفاوت معني ­داري وجود دارد (P <0.05)؛ به عبارتي ديگر، واقعيت درماني به نسبت تحليل رفتار متقابل بر توانمندي منش در زنان نابارور تأثير بيشتري دارد (P <0.05). نتيجه ­گيري: با توجه به اثربخشي واقعيت درماني بر توانمندي منش زنان نابارور، توجه به اين رويكرد جهت پذيرش مشكل ناباروري و كاهش پيامدهاي ناشي از آن در زنان نابارور، در كنار درمان­ هاي پزشكي ضرورت مي ­يابد.

Background: Infertility is one of the most common problems of women that always has negative psychological consequences for infertile women. Accordingly, the aim of this study was to investigate and compare the effectiveness of reality therapy and interaction behavior analysis approach on character strength in infertile women. Materials and methods: The present study was a quasi-experimental study with a pretest and posttest design with a control and follow-up group of 45 days. The research population was infertile women who referred to Ibn Sina Infertility Clinic in Tehran in 2018. 45 people were randomly assigned to 3 groups (each 15 people). Experimental groups were trained in 10 sessions of 90 minutes with reality therapy methods and interaction behavior analysis approach and the control group was not trained. Data with demographic information form and competency questionnaire behavior (VIA-IS) was analyzed by chi-square, multivariate analysis of variance and Bonferroni post hoc test in SPSS software version 22. Results: The results showed that there was a significant difference between the effectiveness of reality therapy and interaction behavior analysis on character strength in infertile women (P <0.05); in other words, reality therapy had a greater effect on character strength in infertile women than interaction behavior analysis (P <0.05). Conclusion: Considering the effectiveness of reality therapy on the character strength of infertile women, it is necessary to pay attention to this approach in order to accept the problem of infertility and reduce its consequences in infertile women, along with medical treatments.