شايستگي هاي حرفه اي تقاضا مدار براي محتوا گزيني دوره هاي آموزش كشاورزي از ديدگاه خبرگان

Professional Demand–Driven Competencies to Provide Agricultural Education Programs Content from the View of the Experts

روند فزاينده توسعه فناوري و تغيير در تقاضاي بازارها، نياز منابع انساني بخش كشاورزي را به يادگيري مادام‌العمر و بروزرساني پيوسته شايستگي‌هاي حرفه‌اي در مسير تاب‌آوري در دنياي كارِ اين بخش به ضرورتي انكار‌ناپذير تبديل نموده است. در همين رابطه، هدف كلي اين پژوهش كاربردي كه با ديدمان آميخته اكتشافي انجام شد، شناسايي اصلي‌ترين نيازهاي آموزشي منابع انساني بخش كشاورزي به منظور كمك به طراحي و محتواگزيني برنامه‌هاي آموزش كشاورزي اعم از رسمي و غير رسمي در رويكردي تقاضا‌ ـ محور بود. در اين راستا، 25 تن از خبرگان بخش‌هاي اجرايي، دانشگاهي و صنفيِ صاحب‌نظر در حوزه بازار كار و مشاغل كشاورزي، به شكل هدفمند و به روش نمونه‌گيري گلوله برفي انتخاب و تا دستيابي به آستانه سودمندي مطالعه شدند. گردآوري داده‌ها از راه انجام مصاحبه‌هاي كيفي نيمه‌‌ساختارمند با استفاده از يك نسخه پروتكل محقق‌ساخته انجام شد. تحليل داده‌هاي كيفي نيز با كاربرد روش‌شناسي نظريه پايه‌ور و به شيوه اشترواس صورت گرفت. براي توافق-سنجي ميان خبرگان و بررسي روايي يافته‌هاي كيفي نيز از ضريب اعتبار محتوايي لاشه استفاده شد. بر اساس يافته‌ها، نيازهاي آموزشي منابع انساني در چهار طبقه بنيادين از بايسته‌هاي حرفه‌اي با عناوين شايستگي‌هاي شناختي متشكل از 11 زيرطبقه با اولويت دانش چگونگي؛ شايستگي‌هاي مهارتي شامل 12 زيرطبقه با اولويت مهارت‌هاي فني ـ تخصصي؛ شايستگي‌هاي نگرشي شامل 7 زيرطبقه با اولويت تعهد حرفه‌اي؛ و همچنين ويژگي-هاي شخصي متشكل از 14 زيرطبقه با اولويت نوآوري؛ دسته‌بندي شدند. طبقات شايستگي ياد شده و اولويت-هاي مربوطه مي‌توانند به منظور هماهنگ‌سازي هر چه بيشترِ برون‌دادهاي نظام آموزش كشاورزي رسمي و غيررسمي با نيازهاي واقعي دنياي كار، در يك رهيافت سامانه‌اي و جامع‌نگر در فرايندهاي محتواگزيني برنامه‌هاي آموزش كشاورزي مورد توجه و استفاده قرار گيرند.

The increasing trend of technology development as well as changes in market demand, have made requirement of human resources in the agricultural sector for lifelong learning and continuous updating of their professional competencies, as an undeniable necessity in the path of resilience in the working world. In this regard, the main purpose of the current practical research which conducted based on a mixed research paradigm, was identifying the main educational requirements of human resources in the agricultural sector in order to improve designing both formal and informal agricultural education programs, through a demand-driven approach. Accordingly, 25 experts from the executive, academic and guild unions in the field of labor market and agricultural occupations were purposefully selected by snowball sampling method and s tudied until achieving saturation threshold. Data were collected through semi-s tructured qualitative interviews using a researcher-made protocol. Furthermore, the qualitative data were analyzed applying the Grounded Theory methodology by the Strauss method. Lawshe Content Validity Ratio was used to assess the consensus among experts and to evaluate the validity of qualitative findings. According to the findings, the educational needs of human resources were classified into four basic categories of professional requirements namely cognitive competencies consis ting of 11 sub-categories with the priority of know how; skills competencies include 12 sub-categories with the priority of technical-specialized skills; attitudinal competencies include 7 sub-categories with the priority of professional commitment; and finally, personal characteris tics consis ting of 14 sub-categories with the priority of innovation. The aforementioned competency categories and the related priorities can be considered and used in order to synchronize the outputs of formal and informal agricultural education sys tem with the actual needs of the working world as much as possible, through a sys tematic and holis tic approach in content selection processes of agricultural education programs.