شاخص‌هاي بين‌المللي‌سازي كسب‌وكارهاي خانوادگي در ايران

Indices of Internationalization of Family Businesses in Iran

هدف مقاله حاضر شناسايي شاخص‌هاي بين‌المللي‌سازي كسب‌وكارهاي خانوادگي است. به اين منظور از روش تحقيق كيفي دو مرحله‌اي شامل گروه كانوني و دلفي سه مرحله‌اي استفاده شد. جامعه موردمطالعه شامل 10 نفر از خبرگان آشنا و داراي تجربه در مورد موضوع تحقيق بودند كه به‌ صورت هدفمند بر اساس روش نمونه‌گيري گلوله برفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته در گروه‌هاي كانوني و پرسشنامه طراحي شده طبق يافته‌هاي مرحله اول بود. با كمك نرم‌افزارMAXQDA داده‌هاي گردآوري شده، كد‌گذاري و با انجام كدگذاري باز و محوري شاخص‌ها، شناسايي و تلخيص گرديد و سپس با استفاده از روش دلفي، شاخص‌ها به تأييد نهايي خبرگان رسيده و در مرحله بعد با استفاده از كدگذاري گزينشي، چارچوب نهايي مدل شكل گرفت. بر اساس نتايج، 11 مؤلفه و 64 شاخص پس از پايان دور سوم دلفي شناسايي شد. با توجه به ميانگين به ‌دست ‌آمده از مراحل سه‌گانه‌ي دلفي، بيشترين اهميت را شاخص‌هاي مواد اوليه ارزان و فراوان، تحصيل كاركنان شركت در رشته‌هاي مرتبط با كسب‌وكار و رقابت داخلي و استفاده از دانش و تجربيات شركت‌هاي رقيب داشت. همچنين كمترين اهميت را شاخص‌هاي سرمايه‌گذاري بلندمدت، تنوع در توليد محصولات و مطالعه و بررسي نمونه محصولات توليدي موفق در بازارهاي هدف احتمالي دارا بودند.

The purpose of this article is to identify the internationalization indicators of family businesses. For this purpose, a two-stage qualitative research method including focus group and three-stage Delphi technique was used. The target population consisted of 10 experts with knowledge and experience on the topic of research who were purposefully selected based on snowball sampling method. Data collection tools included semi-structured interviews in focus groups and a questionnaire designed according to the findings of the first stage. By using the MAXQDA software, the collected data were coding, identified and summarized by performing open and axial coding of indicators. Then, using Delphi technique, the indicators were finally approved by experts and in the next step, using selective coding, the final model framework was formed. Based on the results, 11 components and 64 indicators were identified after the end of the third round of Delphi. According to the average obtained from the Delphi triple stages, the most important indicators are the cheap and abundant raw materials, the education of the company's employees in fields related to business and internal competition, and the use of knowledge and experience of competing companies. Also among the least importance were the indicators of long-term investment, diversity in the production of products, and the study of samples of successful products in potential target markets.