تبيين الگوي عوامل موثر بر توان سازگاري گندمكاران شهرستان مهران در مواجهه با ريزگردها

Determining the model of factors affecting the adaptability of wheat farmers in mehran city in exposure to the particulate matter

هدف پژوهش حاضر تبيين الگوي توان سازگاري گندمكاران شهرستان مهران در مواجهه با ريزگردها و عوامل موثر بر آن مي باشد. جامعه ي آماري مورد مطالعه در اين تحقيق كشاورزان گندم كار شهرستان مهران به تعداد 315 نفر براي مي باشد. حجم نمونه از طريق فرمول كوكران 173 نفر به صورت تصادفي انتخاب شده است. براي افزايش دقت محاسبات، اين رقم به 180 نفر افزايش يافت، اطلاعات جمع آوري شده براي اين پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS و PLS مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. جهت بررسي معني داري ضرايب مسير از تكنيك بوت استرپينگ استفاده شد. سازوكار آموزشي-ترويجي (ضريب مسير= 446/0 و 409/3= t-value) و سازوكار زراعي (ضريب مسير=428/0 و 470/2= t-value) تاثير معني داري بر سازگاري با پديده ريزگرد از خود نشان داده اند. اين در حالي است كه تاثير سازكار مديريتي (ضريب مسير=153/0 و 391/1 = t-value)، سازوكار فني (ضريب مسير=118/0 و 637/0= t-value) در اين راستا، معني دار نبود. عواملي از جمله نبود يا كمبود آگاهي، آموزش و ضعف ارتباطي و ترويجي، انجام تحقيقات بدون توجه به سازگاري و نياز سنجي و ساده سازي نكردن نتايج آن ها براي كشاورزان، در نظر نگرفتن اعتبار و سرمايه مورد نياز، عدم توجه به سازگاري با پديده ريزگرد به عنوان يك ضرورت، مهيا نبودن زيرساخت ها براي هموار ساختن مسير اجراي فعاليت هاي سازگاري با پديده ريزگرد و نامتناسب بودن تعرفه هاي بيمه محصولات كشاورزي مي توانند نقش قابل توجهي در معني دار نشدن اين سازوكارها ايفا كنند. اما سازه سازگاري با پديده ريزگرد به طور مستقيم و سازوكارهاي مرتبط با آن به صورت غير مستقيم اثرات بسيار چشمگير و معني داري بر توان سازگاري داشتند.

The purpose of this study was to design an adaptive capacity model of wheat farmers in Mehran city in confronting with particulate matter and its effective factors. The statistical population included wheat farmers in Mehran city including 315 people for 14,500 hectares of wheat lands. The sample size was estimated 173 of wheat farmers using the Cochran formula which increased to 180 to enhance the accuracy of the calculation. The random sampling method was used. The collected data were analyzed using SPSS and AMOS software. Bootstraping technique was used to evaluate the significance of path coefficients. Educational-extension mechanism (path coefficient = 0.446 and t-value = 3.409) and agronomic mechanism (path coefficient = 0.428 and t-value = 2.470) show a significant effect on adaptation to fine dust phenomenon have given. While the effect of managerial mechanism (path coefficient = 0.153 and t-value = 1.391), technical mechanism (path coefficient = 0.118 and t-value = 0.637) in this regard was not significant. Factors such as lack or lack of awareness, education and communication and extension weakness, conducting research without considering the adaptation and needs assessment and not simplifying their results for farmers, not considering the required credit and capital, not paying attention to adaptation to the phenomenon of fine dust. As a necessity, the lack of infrastructure to pave the way for implementation of activities compatible with the phenomenon of fine dust and the disproportionate tariffs for agricultural insurance can play a significant role in the non-significance of these mechanisms. However, the structure of adaptation to the fine dust phenomenon directly and the mechanisms related to it indirectly had very significant and significant effects on the adaptability.