بررسي مقايسه اي سياست هاي جمعيتي جمهوري اسلامي ايران با تعدادي از كشورهاي سازمان ملل متحد

A comparative study of the population policies of the Islamic Republic of Iran with a number of UN countries

طي چند سال اخير، بسياري از كشور‌هاي دنيا نگاه مثبتي به افزايش جمعيت دارند و بر همين اساس هم سياستگذاري‌هايشان را به سمت و سوي سياست‌هاي تشويقي افزايش جمعيت پيش برده‌اند. همچنين با توجه به كاهش باروري ايران به زير سطح جانشيني در اواسط دهه ي 80، سياست هاي پروناتاليستي ايران بعد از تقريب به دو دهه، مجددا از سال 1385 آغاز شد. هدف از اين مطالعه، بررسي سياستهاي تشويقي جمعيتي ايران و مقايسه آن با ساير كشورهاي دنياست. كشور‌هاي اروپايي با نرخ رشد جمعيت منفي در رأس كشور‌هايي هستند كه براي تغيير در سيماي جمعيتي‌شان اقدام كرده‌اند . سياستهاي تشويقي آنها بيشتر قالب كمكهاي مالي، ايجاد تسهيلات در امر آموزش، بهداشت، حتي در قالب بسته هاي مرخصي و غيره مطرح ميشود. اما در ايران، هنوز موانع فرزندآوري و حتي بالاتر از آن موانع ازدواج از پيش پاي جوانان برداشته نشده و مشوق‌هاي ازدواج و فرزندآوري تنها روي كاغذ نوشته شده است. بنابر اين لازم است مسئولين ايران، بسترهاي لازم و همچنين مشكلات اقتصادي خانواده ها و هچنين معضلات ازدواج جوانان را برطرف نموده تا خانواده ها براي افزايش نسل و جوانان براي ازدواج، بدون هيچ مشكل اقتصادي و اجتماعي و ... به سمت اين مسئله تشويق شوند.

In recent years, many countries in the world have a positive view of population growth, and accordingly, they have moved their policies towards incentive policies. Also, due to the decline in Iran's fertility below the replacement level in the mid-2000s, Iran's peronatalist policies resumed in 2006 after almost two decades. The purpose of this study is to review Iran's population incentive policies and compare it with other countries in the world. European countries are at the top of the list with negative population growth rates Who have tried to change the appearance of their population. Their incentive policies are mostly in the form of financial aid, education facilities, health, even in the form of vacation packages,. But in Iran, barriers to childbearing and even higher barriers to marriage have not yet been removed from young people, and incentives for marriage and childbearing have been written only on paper. Therefore, it is necessary for the authorities in the Iran to solve the necessary conditions as well as the economic problems of families as well as the problems of youth marriage, so that families can increase the generation and youth for marriage, without any economic or social problems, etc. Encourage the issue.