پديد آورندگان :
زارعي، عظيم دانشگاه سمنان - دانشكده اقتصاد، مديريت و علوم اداري، سمنان، ايران , مدرسي، ميثم دانشگاه سمنان - دانشكده اقتصاد، مديريت و علوم اداري، سمنان، ايران , فلاحي، آزاده دانشگاه سمنان - دانشكده اقتصاد، مديريت و علوم اداري، سمنان، ايران
چكيده فارسي :
ايده توسعه مبتني بر جامعه مدت زيادي است كه مورد تاكيد صاحب‌نظران قرار دارد اما پذيرش آن در گردشگري نسبتاً جديد است. به دليل ماهيت پراكنده بخش گردشگري، تصور مي شود دستيابي به مشاركت تمامي ذينفعان از جمله جامعه مقصد، بسيار دشوار و يا غيرممكن است. لذا شناسايي و دسته بندي موانع مي‌تواند بستر لازم براي تعامل و مشاركت هر چه مطلوب‌تر ذينفعان را فراهم كند. ابتدا با بررسي مباني نظري موانع مشاركت جامعه ذينفع در برنامه‌هاي گردشگري استخراج گرديد. سپس با مشاركت 10 نفر خبره بومي‌سازي انجام و ميزان اهميت موانع تعيين شد. به كمك رويكرد مدلسازي ساختاري تفسيري روابط ساختاري و با روش ديمتل ميزان تاثير‌‌گذاري و تاثيرپذيري موانع بدست آمد. پراكندگي و عدم تعامل ذينفعان، تحليل نامناسب ذينفعان، چشم‌انداز‌ها و اولويت هاي واگرا، تفاوت در سياست‌ها و رويه‌هاي عملياتي، عدم هماهنگي بين ذينفعان، محدوديت منابع، عدم پيشرفت برنامه‌هاي توسعه پايدار، عدم توان مشاركتي جامعه، عدم اجماع در برنامه‌ها و وقفه و تاخير در برنامه‌ها موانع اصلي مشاركت جامعه ذينفع در برنامه‌هاي گردشگري هستند كه پراكندگي و عدم تعامل ذينفعان داراي بيشترين تأثير و محدوديت منابع داراي بيشترين تعامل بوده است.
نتيجه گيري: براي رفع موانع مشاركت در بين كل جامعه ذينفعان مقصد و همگرايي بيشتر آنها پيشرفت در اهداف توسعه ي پايدار بايد مورد توجه قرار گيرد، زيرا تأثير زيادي بر توانايي سازمان ها و جوامع محلي براي مشاركت و همكاري دارد. همچنين مديريت مركزي سازمان هايي كه توسط جوامع و ذينفعان غير دولتي اداره مي شوند، براي ارتقاء ارتقاي توان هماهنگي اقدامات با دولت، جذب منابع عمومي كمياب براي توافق و مشاركت جامعه ضرورتي اجتناب ناپذير است.
چكيده لاتين :
The idea of community-based development has long been emphasized by experts, but its acceptance in tourism is relatively new. Due to the fragmented nature of the tourism sector, it is thought that achieving the participation of stakeholders of target community, is very difficult or impossible. Therefore, identifying and classifying barriers can provide the necessary basis for interaction and participation of stakeholders as much as possible. First, by examining the theoretical foundations, barriers to stakeholder participation in tourism programs were extracted. Then, with the participation of 10 experts, localization was performed and the importance of the obstacles was determined. With the help of interpretive structural modeling approach, the relationship between structural relations and the DEMATEL method was obtained. Scattering and lack of stakeholder interaction, inadequate stakeholder analysis, divergent perspectives and priorities, differences in stakeholder policies and procedures, lack of coordination among stakeholders, limited resources, lack of sustainable development plans, lack of community participation, lack of consensus on plans and delays In the programs, the main obstacles are the participation of the stakeholder community in tourism programs, in which the dispersion and lack of interaction of the stakeholders has had the greatest impact and the limited resources have had the most interaction.
