عوامل كليدي مؤثر بر آينده بازآفريني پايدار شهري (مورد پژوهي: بافت ناكارآمد منطقه 14 شهر اصفهان)

بافت‌هاي ناكارآمد بخشي از فضاي شهري است كه موجب بي‌سازماني، عدم تعادل، عدم تناسب، بي‌قوارگي و افول حيات شهري مي‌گردد. اين بافت‌ها، به عنوان كوچك‌ترين سلول و مهم‌ترين عامل در تداوم حيات شهري نقش مهمي را در آينده شهري دارند. بنابراين، لزوم توجه به چشم‌انداز آينده و برنامه‌ريزي براي اين بافت‌ها، سبب پايداري محلات و كل شهر مي‌شود. در سال‌هاي اخير، برنامه ريزان و مديران شهري براي مقابله با مشكلات پيش روي بافت‌هاي ناكارآمد، توجه خود را به برنامه‌ريزي پايدار با استفاده از بازآفريني معطوف نموده‌اند. بازآفريني پايدار، رويكردي جامع و يكپارچه براي حل مسائل شهري است كه به بهبود دائمي شرايط پايدار در محيط كالبدي، اجتماعي، اقتصادي و زيست‌محيطي مي‌شود. پژوهش حاضر به دنبال آن است تا عوامل كليدي مؤثر در بازآفريني پايدار بافت ناكارآمد منطقه 14 شهر اصفهان  در افق  1421 را مورد بررسي قرار دهد. اين پژوهش، به لحاظ هدف كاربردي، از نظر ماهيت آينده پژوهي با رويكرد اكتشافي و روش تحقيق، توصيفي تحليلي است. اطلاعات مورد نياز پژوهش از طريق مطالعات ميداني و اسنادي گردآوري شد. براي تحليل داده‌ها از روش تحليل اثرات متقابل و نرم‌افزار ميك مك استفاده شد. يافته‌ها نشان داد عوامل كليدي مؤثر بر آينده بازآفريني پايدار منطقه 14 شامل: تحريم‌هاي بين‌المللي، بحران مالي، سرمايه‌گذاري و امنيت، گسترش محدوده قانوني بافت منطقه 14، مهاجرت‌هاي اتباع خارجي، مشاركت ذينفعان در تصميمات شهري، شيوه مديريت برنامه‌ريزي، زيرساخت‌هاي گردشگري، پايداري زيست‌محيطي مي‌باشد.