ارزيابي شاخص هاي هوشمندسازي در شهر يزد با استفاده از مدل ANP و تحليل هاي GIS

استقرار شهر هوشمند يك ضرورت ترديدناپذير، براي خروج از بحران برنامه‌ريزي‌هاي شهري و حل مشكلات عديده در شهرها مي‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تصميم سازي در شهر هوشمند بر پايه دانش حاصل از داده‌كاوي مكاني در شهر يزد به روش توصيفي – تحليلي و با استفاده مدل ANP انجام پذيرفت. اطلاعات و نقشه‌هاي مورداستفاده در پژوهش، از طرح جامع شهري، بلوك‌هاي آماري مركز آمار و شركت آب و فاضلاب تهيه و سيستم مختصات و تصوير آن كنترل گرديد. زير شاخص تراكم جمعيت در شاخص فشردگي و زير شاخص مسير ويژه دوچرخه، اتوبوس و تاكسي در شاخص دسترسي و زير شاخص بافت فرسوده، كاربري تجاري در شاخص كالبدي، وجود پوشش فاضلاب، منهول فاضلاب و شبكه فاضلاب، فضاي سبز، در شاخص محيط‌زيست در نظر گرفته شد. شاخص‌ها و زير شاخص‌ها از ديدگاه هوشمندسازي در 5 منطقه شهر يزد بررسي شد. نتايج نشان داد با توجه به مقايسه زوجي انجام پذيرفته، وزن زير شاخص‌هاي تراكم جمعيت با عدد 0.66 از ساير زير شاخص‌ها بالاتر و وزن زير شاخص مسير فاضلاب با عدد 0.001 از ساير زير شاخص‌ها كمتر شده است. از بين شاخص‌هاي دسترسي، فشردگي و زيست‌محيطي شاخص دسترسي با وزن 0.45 داراي بالاترين ارزش و شاخص زيست‌محيطي باارزش 0.23 داراي كمترين ارزش مي‌باشد. وزن‌هاي به‌دست‌آمده در مناطق مختلف يزد نشان داد منطقه تاريخي با وزن 0.35 داراي بالاترين پتانسيل ازنظر شاخص‌هاي هوشمندسازي و مناطق 3، 4، 1 و 2 با وزن 0.19، 0.18، 0.13، 0.12 مي‌باشند.