تحليل اكتشافي الگوي توزيع فضايي فقر قابليتي در شهر نورآباد ممسني

با توجه به اينكه فقر قابليتي سهم قابل توجهي در شكل گيري مفهوم نهايي فقر دارد، آگاهي از الگوي توزيع فضايي پهنه هاي آن اولين گام در برنامه ريزي و اجراي سياست هاي محروميت زدايي در مناطق شهري به شمار مي رود. هدف از اين پژوهش پهنه بندي نماگرهاي فقر قابليتي در سطح بلوك‌هاي آماري شهر نورآباد ممسني مي‌باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي تحليلي مي باشد. مباني نظري تحقيق به شيوه كتابخانه‌اي و اسنادي تهيه ‌شده و داده‌هاي خام پژوهش از بلوك هاي آماري شهر نورآباد ممسني در سال 1390 استخراج شده است. ابتدا 9 شاخص فقر قابليتي با روش فازي در محيط نرم افزار Excel بي مقياس شده است. سپس با تلفيق شاخص ها، شاخص تلفيقي فقر قابليتي به دست آمد. شاخص تلفيقي فقر قابليتي با روش عارضه مركزي، ميانگين مركزي، توزيع جهت دار، فاصله استاندارد، خودهمبستگي فضايي موران و لكه هاي داغ در محيط نرم افزار Arc GIS تحليل فضايي مي شود. بر اساس نتايج روش لكه هاي داغ در قسمت هاي شمالي شهر نورآباد ممسني لكه هاي داغ بيشتري ديده مي شود كه مقادير بالاتري از شاخص تلفيقي فقر قابليتي را دارند. در قسمت هاي جنوبي شهر نورآباد ممسني نيز لكه هاي سرد بيشتري ديده مي شود كه مقادير پايين تري از شاخص تلفيقي فقر قابليتي را دارند. همچنين بر اساس پهنه بندي شاخص تلفيقي فقر قابليتي، 50/2 درصد جمعيت شهر نورآباد ممسني فقير و خيلي فقير هستند.