بررسي ميداني جريان آب و رسوب خروجي رودخانه‌هاي كارون و اروند در شرايط سيلابي

ابتداي سال 1398 سيل عظيمي، چند استان در جنوب غرب كشور را فراگرفت و مسير اين سيلاب‌ها درنهايت استان خوزستان و رودخانه‌هاي كارون و اروند بود. هدف از اين تحقيق اندازه‌گيري پارامترهاي فيزيكي جريان در رودخانه‌هاي كارون و اروندرود در شرايط سيلابي است. در رودخانه‌هاي جزرومدي مثل كارون در خرمشهر و اروندرود در مرز ايران و عراق، جزرومد باعث تغييرات شديد سرعت و جهت جريان، و تراز سطح آب مي‌شود و براي رسيدن به يك برآورد خالص از حجم سيلاب و آورد رسوب، نياز به اندازه‌گيري پيوسته در يك سيكل كامل جزرومدي به مدت 25 ساعت است. اندازه‌گيري‌هاي ميداني در 5/2/98 در زمان مهكشند در دو ايستگاه كارون و اروند انجام شد. تحليل و بررسي داده‌ها نشان مي‌دهند كه شرايط سيلابي تغييرات تراز سطح آب را به‌شدت كاهش مي‌دهد به‌نحوي‌كه رنج جزرومد در خرمشهر در مقايسه با فصل كم‌آبي در شرايط مشابه مهكشند در 24 مهر1394 از حدود 100 سانتي‌متر به 26 سانتي‌متر كاهش يافت. ميانگين شوري و سرعت جريان در كارون و اروند به ترتيب psu0.62 و psu2.1 و سرعت m/s1.6 و m/s1.9 اندازه‌گيري شد. جهت جريان نيز پيوسته به سمت دريا بود. بيشينه غلظت بار معلق در ايستگاه كارون و اروند به ترتيب g/m380 و g/m3 67 اندازه‌گيري شد. با توجه به مقادير اندازه‌گيري شده مذكور، ميانگين دبي آب در كارون و اروند به ترتيب m3/s 2153 و m3/s 7883 و ميانگين شار رسوب به ترتيب kg/s142 و kg/s454 محاسبه شد.