فليت الويت‌دار: روشي براي افزايش قابليت اطمينان شبكه‌هاي بر تراشه در برابر خطاي نرم با در نظر گرفتن خطاي چند - رخداد واژگوني

اشكال نرم، يكي از مهم‌ترين چالش‌هايي است كه قابليت اطمينان يك سيستم مبتني بر شبكه‌هاي برتراشه را به مخاطره مي‌اندازد. اين اشكال به‌طور عمده در ميانگيرهاي شبكه‌هاي برتراشه رخ مي‌دهد. نظر به اينكه اين ميانگيرها بين 50 تا 90 درصد از مساحت راهگزين‌ها را تشكيل مي‌دهند، احتمال بروز اشكال نرم، بالا است. افزايش مستمر فشردگي تراشه‌ها (از 130 نانومتر به 22 نانومتر) موجب شده است نرخ رخداد اشكال تك رخداد واژگوني 6 تا 7 برابر شود. همچنين، كوچك‌تر شدن اندازۀ فناوري نيز موجب شده است احتمال تبديل اشكالات تك ‌ رخداد واژگوني به چند رخداد واژگوني افزايش يابد؛ به گونه‌اي كه پيش‌بيني مي‌شود بيشتر اشكالات نرم در سال 2021 از نوع چند رخداد واژگوني باشند. بسياري از روش‌هاي مختلف اجتناب و تحمل‌پذيري اشكال نرم، توانايي مقابله با اشكال چند رخداد را به علت الگوهاي مختلف اينگونه اشكالات ندارند. همچنين با افزايش فناوري، اشكال هم‌شنوايي مابين سيم‌ها درحال افزايش است. هدف اين مقاله، ارائۀ روشي است كه ضمن بهبود روش‌هاي تحمل‌پذيري اشكال تك رخداد واژگوني در ميانگيرها، به تحمل اشكال چند رخداد واژگوني و هم‌شنوايي نيز قادر باشند. اين روش، فليت الويت‌دار نام دارد. با توجه به ميزان اهميت متفاوت فليت‌ها، رويكردهاي در نظر گرفته شده براي مقابله با خطاها در فليت‌هاي سرآيند و ديگر فليت‌ها نظير فليت‌هاي داده، متفاوت است؛ به اين صورت كه روش در نظر گرفته شده براي مقابله با خطاي فليت سرآيند، مبتني بر برگ‌برگ گذاري است. براي تشخيص خطاي فليت‌هاي داده نيز از تركيب روش‌هاي كدينگ و كدگذاري اجتناب از هم‌شنوايي استفاده شده است. در نتايج ارزيابي كارايي و سخت‌افزاري، بهبود روش پيشنهادي نسبت به روش‌هاي موجود نشان داده شده است.