ارايه مدل ارزيابي ريسك ترك فلز جوش با تكنيك FBWM

صنعت جوش و بازرسي يكي از پرمخاطره ترين صنايع محسوب مي شود. ارزيابي ريسك، يك روش منطقي براي بررسي پيامدهاي بالقوه ناشي از حوادث احتمالي بر روي افراد، مواد، تجهيزات و محيط است. ارزيابي ريسك، ميزان كارآمدي رويكردهاي كنترلي موجود را مشخص نموده و داده هاي با ارزشي براي تصميم گيري در زمينه كاهش ريسك، خطرات، بهسازي سيستم هاي كنترلي و برنامه ريزي براي واكنش به ريسك ها فراهم مي نمايد. مطالعات صورت گرفته پژوهش حاضر، منجر به شناسايي 13 نوع ريسك در دو بخش ترك گرم و ترك سرد گرديد. اولويت بندي ريسك هاي شناسايي شده براساس ميزان درجه اهميت، توسط اساتيد خبره دانشگاهي صنعت جوش و بازرسي و به كمك تكنيك FBWM انجام گرفت. رويكرد فازي، براي مقابله با عدم قطعيت ريسك و كاهش ناسازگاري در تصميم گيري پيشنهاد شده است. نتايج نشان مي دهد كه عمده ترين ريسك ترك گرم فلز جوش به ترتيب اولويت شامل ساختار انجماد، جدايش، تنش هاي كششي بالا در فلز جوش، تركيبات مواد، قيد و بند اتصال، پيش گرم، شدت جريان بالا، ضخامت بالاي قطعه كار، شكل گرده جوش و عمده ترين ريسك ترك سرد فلز جوش شامل مقدار هيدروژن در فلز جوش، تنش هاي كششي بالا، ساختار مستعد،دماي نسبتا پايين مي باشد. دستاوردهاي پژوهش به جهت گيري صحيح در انتخاب راه حل ها (كه همان دفع تهديدهاي اصلي است) كمك مي نمايد، همچنين مي تواند در تدوين خط مشي هاي امنيتي صنعت جوش و بازرسي استفاده شود.