آستانه اهميّت و شدّت جرم در پرتو رويه قضايي ديوان كيفري بين‌المللي

ديوان كيفري بين‌المللي مأموريت دارد تا مهم‌ترين جنايات بين‌المللي را كه باعث نگراني جامعه بين‌المللي مي‌گردند، تحت رسيدگي، محاكمه و مجازات قرار دهد. ديوان براي رسيدگي به مهم‌ترين جنايات  بين‌المللي، از منابع و امكانات محدودي برخوردار است. تدوين كنندگان اساسنامه رم، با آگاهي از اين موضوع و درك واقعيت‌هاي مزبور، معيار و ضابطه «اهميت (شدت) كافي» را به منظور حصول قابليت پذيرش موضوع در ماده 17 اساسنامه پيش‌بيني نموده‌اند. نبود هرگونه اصول راهنما در اساسنامه و قواعد دادرسي و ادله ديوان براي احراز ضابطه «اهميت كافي»، دفتر دادستان ديوان را بر آن داشت كه از همان آغاز خط مشي خود را در خصوص آستانه « اهميّت و شدّت جرم» ترسيم و آن را مبناي مهمي براي گزينشگري موضوعات (پرونده‌ها) قرار دهد. شعب مقدماتي و تجديدنظر ديوان نيز ملاحظات و تفسيرهاي خاص خود را در اين زمينه داشته‌اند، ضمن اين‌كه استقلال خود را در اظهارنظر نسبت به دفتر دادستان نشان داده‌اند. نوشتار حاضر تلاش دارد با روش تحليلي و تفسيري و با جمع‌بندي نظرات و تفاسير مختلف، ملاك‌ها  و معيارهاي رسيدگي‌هاي قضايي را استخراج نمايد هر چند دست‌يابي به يك معيار قطعي ميسر نيست و تصميم‌گيري در اين خصوص بيشتر به‌صورت موردي است.