شناسائي مفهوم كار اجباري در اسناد بين المللي و حقوق كيفري ايران

كار اجباري رفتاري مباين كرامت انساني است و اسناد بين‌المللي آنرا به كار يا خدمتي كه با تهديد به مجازات انجام و به رضايت و پيشنهاد ارادي فرد نيست، تعريف و مصاديق آنرا معرفي كرده‌اند. سازمان بين‌المللي كار در قالب تفسير اسناد، كاري كه وسيله اجبار سياسي است، با تهييج توده‌ها و با هدف پيشرفت اقتصادي انجام مي‌شود، روشي براي نظم بخشي به كار يا مجازات نقض نظم كار يا شركت در اعتصابات است يا كاري كه وسيله اعمال تبعيض نژادي و... است را اجباري قلمداد كرده و استثنائات آن را نيز مشخص كرده است. قوانين عادي ايران نيز اين پديده را جرم انگاري كرده ولي مفهوم آن را مبهم رها كرده‌اند. در اين مقاله  مفهوم و مصاديق كار اجباري با الهام از قانون اساسي ايران و نگرش ويژه به اسناد بين‌المللي بررسي و  وضع قانون اصلاحي براي رفع برخي ابهام ها پيشنهاد شده است.