عنوان مقاله :
بررسي جامعه شناسي قدرت انقلاب اسلامي ايران با انتخاب تبريز به عنوان پايتخت گردشگري جهان اسلام در سال 2018
پديد آورندگان :
اميري، سروش دانشگاه علوم انتظامي امين تهران
كليدواژه :
آذربايجان شرقي , تبريز , گردشگري , جهان اسلام , پايتخت
چكيده فارسي :
شهر تبريز يكي از شهرهاي بزرگ ايران و مركز استان آذربايجان شرقي است. اين شهر، بزرگ ترين شهر منطقه شمال غرب ايران و مناطق آذري نشين بوده و مركز اداري، ارتباطي، بازرگاني، سياسي، صنعتي، فرهنگي و نظامي اين منطقه شناخته مي شود. جمعيت تبريز در سال 1390 خورشيدي بالغ بر 1٬494٬998 نفر بوده كه اين رقم با احتساب جمعيت ساكن در حومه شهر به حدود 1٬8 ميليون نفر مي رسد. توريسم يكي از نيازهاي اساسي جوامع انساني در عصر حاضر و يكي از محركه هاي اصلي اقتصاد جهاني محسوب مي شود. انعطاف پذيري و چشم انداز روشن و رشد سريع اين صنعت توجهي جدي و برخورداري علمي براي بهره گيري از پتانسيل هاي آن را مي طلبد. آذربايجان شرقي به جهت موقعيت جغرافيايي برتر و قرار گرفتن در مسير جاده ابريشم عامل پيوند دنياي غرب به شرق بوده است و از نظر موقعيت جغرافيايي و قرار داشتن در منطقه مرزي كشور، از مزيت هاي مكاني وارتباطي ويژه اي نيز بهره مند است؛ آن چنان كه مركز آن شهر تبريز را دروازه مشرق زمين خوانده اند. در ايران، تبريز به شهر اوّلين ها مشهور است؛ زيرا اولين مدرسه، اوّلين شهرداري، اوّلين چاپخانه، اوّلين شوراي شهر و بسياري از اولين ها در تبريز برپا شده است. قدمت زياد تاريخ و تمدن در استان ما باعث شده است كه آثار بديعي از همه دوره هاي تاريخي در آن ديده شود. تبريز به همراه بسياري از شهرهاي استان مانند مراغه، مرند، شبستر، ميانه، و… آثار تاريخي، فرهنگي و مذهبي بي بديلي در قلمرو ملي و جهان فراهم آورده است تا آن جا كه بيش از 1400 اثر تاريخي استان در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است و از اين نظر رتبه دوم را در كشور داراست.
عنوان نشريه :
جامعه شناسي سياسي انقلاب اسلامي