بازتوليد پرسمان مشاركت سياسي - اجتماعي زنان در گفتمان انقلاب اسلامي

Reproduction of the question of women's socio-political participation in the discourse of the Islamic Revolution

مقاله حاضر به بررسي و تبيين مشاركت سياسي اجتماعي زنان به صورت مقايسه اي مي پردازد. با اين رويكرد، كه زنان به عنوان فاعلان وگنشگران جامعه هستند، مي توان اهداف عام وخاصي را براي مقاله درنظر گرفت، كه از اصلي ترين اهداف اين مقاله، پاسخ به پرسمان هاي مشاركت زنان است. توسعه مشاركت زنان و تحولات حاصل از آن در چند دهه گذشته پرسمان هايي را بازتوليد كرده است. در اين بررسي باروش كتابخانه اي و اسنادي و با رويكرد تحليلي - توصيفي و استنتاجي تلاش شده پاسخ به پرسمان ها براساس گفتمان هاي موجود مورد واكاوي قرار گيرد. نتايج حاكي از آن است، درقبل از انقلاب مشاركت سياسي زنان در نتيجه گفتمان هاي ناشي از ستيز بين مشروطه و مشروعه (مشروطيت) يا بين سنت ومدرنيته (پهلوي) قرار داشت و در بعد از انقلاب نيز ستيز بين برابري و نابرابري حاكم مي گردد. با توجه به تاثير ايديولوژي در معنا و مسير گفتمان، با تغيير ايديولوژي به ترتيبي كه از گفتمان سنتي به مدرن وسپس سازندگي و تكنوكرات مي رسيم، به تدريج آشنايي بيشتر با حقوق شهروندي صورت گرفته و مشاركت با مطالبه گري جدي توام شده و تنوع مطالبات ايجاد مي گردد و زمينه براي بازگشت به خويشتن خويش و آزادي دروني و نوآوري و خلاقيت فراهم مي گردد.

The present article examines and explains the socio-political participation of women in a comparative way. With this approach, that women are the actors and agents of society, general and specific goals can be considered for the article, which is one of the main goals of this article, answering questions about women's participation. The development of women's participation and the resulting developments over the past few decades have reproduced questions. In this study, using a library and documentary method and with an analytical-descriptive and inferential approach, the answers to the questions are tried to be analyzed based on the existing discourses. The results show that before the revolution, women's political participation was the result of discourses resulting from the conflict between the constitution and legitimacy (constitutionalism) or between tradition and modernity (Pahlavi), and after the revolution, the struggle between equality and inequality prevailed. Given the impact of ideology on the meaning and direction of discourse, with the change of ideology in the order from traditional to modern and then constructive and technocratic discourse, gradually more familiarity with citizenship rights and participation with serious demands and diversity of demands an‎d provides the ground for a return to self and inner freedom and innovation and creativity.