كليدواژه :
سياست تحريم , تبارشناسي , جامعه شناسي سياسي , تراگذرنده گي , ، ايران
چكيده فارسي :
در ايران هنگامه اي كه از تحريم سخن به ميان مي آيد، ذهن همگان متوجه تحريم هاي بين المللي عليه برنامه اتمي كشور مي شود. اما واقعيت اين است كه جمهوري اسلامي از سال 1358، همواره با شدت و ضعف مختلف در معرض انواع تحريم هاي اقتصادي، نظامي و فشارهاي ديپلماتيك كشورهاي غربي و شوراي امنيت سازمان ملل بوده است. تحريم هاي آمريكا عليه ايران بعد از تسخير سفارتخانه آن كشور در تهران (در آبان 1358) شروع شد و تا به امروز بدون وقفه ادامه داشته است. تحريم هاي آمريكا و ديگر كشورهاي غربي به بهانه هاي مختلف از جمله مبارزه با تروريسم، نقض حقوق بشر، فعاليت هاي غيرمجاز هسته اي، ساخت و پرتاب موشك هاي بالستيك و مداخله نظامي ايران در كشورهاي ديگر اعمال شده است. اين مقاله با مفروض گرفتن تصاعدي بودن تحريم هاي بين المللي با محوريت ايالات متحده آمريكا با بهره گيري از روش تحليلي-توصيفي به دنبال پاسخ به اين سوال است كه "تحريم هاي ضد ايراني" چگونه از منظر جامعه شناسي سياسي دچار دگرديسي شده است؟ يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه تحريم هاي بين المللي عليه ايران با استفاده از كاركردهاي نظامي، امنيتي، سياسي، ژيواكونوميكي و ژيوكالچري آن، به مرور زمان دچار تحول و تطور ماهوي گشته است.
چكيده لاتين :
In Iran, when it comes to sanctions, everyone's mind is on international sanctions against the country's nuclear program. But the fact is that the Islamic Republic since 1979, has always been subject to various economic and military sanctions and diplomatic pressures of Western countries and the UN Security Council with different intensity and weakness. US sanctions against Iran began after the capture of its embassy in Tehran (November 1979) and have continued unabated to this day. US and other Western sanctions have been imposed on various pretexts, including the fight against terrorism, human rights abuses, illegal nuclear activities, the construction and launch of ballistic missiles, and Iran's military intervention in other countries. Assuming the exponential nature of US-centered international sanctions, this article uses a descriptive-analytical approach to answer the question of how "anti-Iranian sanctions" have been transformed from a sociological perspective. Findings show that international sanctions against Iran, using its military, security, political, geoeconomic and geocultural functions, have evolved over time.
