بازنمايي و گونه‌شناسي مولفه‌هاي هويت‌بخش محله لُنبان اصفهان در دوره قاجار

اهداف: با سرعت‌گرفتن زندگي و به تبع آن تغيير در پديده‌ها، هويت افراد و شهرها مساله‌اي است كه به‌صورت گسترده مورد توجه قرار مي‌گيرد، چراكه نشانه اصالت و تمدن خواهد بود. هدف اين پژوهش بازنمايي و گونه‌شناسي مولفه‌هاي هويت‌بخش محله لنبان براي كاربست به نابساماني‌هاي تغييرات كالبدي نوين بود. روش‌شناسي: اين مطالعه پديدارشناختي در سال ۱۳۹۷ در مورد محله لنبان اصفهان انجام شد. با مراجعه به منابع مكتوب، منابع مربوط به دوره قاجار از نظر داشتن اطلاعات در رابطه با موقعيت مذكور امكان‌سنجي و شناسايي شدند. پس از جمع‌آوري داده‌ها، جداول متكي بر مقياس تعين محلات مشخص و با تحليل‌هايي نظير كدگذاري محتوا به آنها پراخته شد. در نهايت پس از دسته‌بندي، داده‌ها گونه‌شناسي شدند. يافته‌ها: به‌منظور شناخت و گونه‌شناسي مولفه‌هاي هويت‌بخش محلات، در اولين مرتبه به تفكيك ميزان تاثيرگذاري مولفه‌هاي مشخص‌شده، بر افراد ناظر از لحاظ سطح ادراك پرداخته شد كه در سه مقياس شهري، ميان‌محله‌اي و محلي بود. در گونه‌شناسي دوم، مولفه‌هاي يافت‌شده در منابع تاريخي، به تفكيك منشا پيدايش به سه دسته عناصر طبيعي، عناصر مصنوع و عناصر اجتماعي و انساني تفكيك شدند. نتيجه‌گيري: قياس و تحليل گونه‌هاي يافت‌شده با يكديگر و هر گونه با گونه ديگر حاكي از آن است كه تاثير مولفه‌هاي برگرفته از قابليت‌هاي محيطي در تمامي مقياس‌ها بر ايجاد هويت آن محله تاثير بيشتري داشته است و برخلاف انتظار ميزان تاثيرگذاري مولفه‌هاي هويت‌بخش محيطي در مقياس درون‌محله‌اي با اختلاف بسيار زيادي از مولفه‌هاي هويت‌بخش از قابليت‌هاي تعاملات ساكنين بيشتر بوده است.