پيش‌نگري دوره‌هاي خشك و مرطوب متوالي در ايران مبتني‌بر برونداد همادي مدل‌هاي تصحيح شده اريبي CMIP6

تغيير اقليم مي‌‌‌تواند شدت و فراواني رخدادهاي فرين اقليمي مرتبط با بارش را در آينده تغيير داده و فشار بيشتري بر دسترسي به منابع آب ايجاد كند. اين مطالعه به پيش نگري بلند‌‌مدت روزهاي خشك (CDD) و مرطوب (CWD) متوالي ايران پرداخته است. براي اين منظور از داده هاي بارش 41 ايستگاه همديد كشور و برونداد بارش پنج مدل منتخبCMIP6  شامل GFDLESM4, IPSLCM6ALR, MPIESM12HR, MRIESM20, UKESM10LL در دوره تاريخي (2014–1975) و دو دوره آينده (20602021 و 21002061) تحت سناريوهاي مبتني‌بر مسيرهاي اجتماعي و اقتصادي (SSPs) استفاده شد. براي درستي‌‌سنجي برونداد بارش مدل‌هاي منتخب از سنجه هاي آماري r، RMSE، MBE و جدول توافقي مهارتي (ROC) استفاده شد؛ سپس روزهاي خشك و مرطوب متوالي با استفاده از شاخص هاي CDD و CWD كارگروه ETCCDI محاسبه شد. نتايج درستي‌‌سنجي مدل هاي منفرد نشان داد از بين پنج مدل CMIP6، مدل IPSLCM6ALR داراي بيشينه كم‌برآوردي و UKESM10LL بيشينه بيش برآوردي براي بارش ايران است. پس از بررسي مهارت فردي مدل ها يك مدل همادي با به‌كارگيري روش ميانگين وزني مستقل (IWM) ارائه شد. امتياز مهارتي پس از ايجاد مدل همادي چندگانه (MME) بهبود قابل‌ملاحظه اي يافت. نتايج اين مطالعه شواهدي را ارائه مي دهد كه بي هنجاري دوره هاي خشك متوالي به‌عنوان يك نمايه استاندارد براي خشكسالي هاي كوتاه‌مدت تحت شرايط تغيير اقليم در ايران افزايشي است. بيشترين افزايش روزهاي خشك متوالي در ايران با حداكثر 4/26 روز تحت سناريوي SSP58.5 در دوره 21002061 در حوضه هاي آبخيز درياي خزر و درياچه اروميه خواهد بود.