عنوان مقاله :
DNA باركدينگ پرندگان شكاري استان مازندران
عنوان به زبان ديگر :
DNA Barcoding of the Predator Birds in Mazandaran Province
پديد آورندگان :
ايماني هرسيني، جليل دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده منابع طبيعي و محيط زيست - گروه علوم و مهندسي محيط زيست، تهران، ايرا , نظري زاده، مسعود دانشگاه تهران - دانشكده منابع طبيعي و محيط زيست - گروه محيط زيست، كرج، ايران , رضايي، حميدرضا دانشگاه كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - دانشكده شيلات و محيط زيست - گروه محيط زيست، گرگان، ايران , اسدي، عاطفه مركز مطالعات علمي ملي مونت پليه، مونت پليه، فرانسه , كابلي، محمد دانشگاه تهران - دانشكده منابع طبيعي و محيط زيست - گروه محيط زيست، كرج، ايران
كليدواژه :
پرندگان شكاري , DNA باركدينگ , COI , مازندران
چكيده فارسي :
شناسايي غنا و تنوع گونه اي يكي از مراحل اساسي براي حفاظت از تنوع زيستي است. شناسايي صحيح پرندگان شكاري براساس ويژگي هاي ظاهري گونه ها دشوار بوده و بر همين اساس تفكيك گونه ها به كمك داده هاي مولكولي به تكنيكي كارآمد براي متخصصان علم رده بندي تبديل شده است. در اين مطالعه توالي نوكلئوتيدي ژن (COI) براي 36 نمونه از پرندگان شكاري استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفت. استخراج DNA از نمونههاي جمع آوري شده از خون و پر پرندگان شكاري استان مازندران انجام شد. 660 جفت نوكلئوتيد از توالي ژن مذكور با استفاده از واكنش زنجيره اي پلي مراز تكثير و توالييابي گرديد. نتايج درخت تبارشناسي جدايي چهار خانواده شاهين ها (Falconidae)، عقاب ها (Accipitridae)، جغد انبار (Tytonidae) و ساير جغدهاي (Strigidae) استان مازندران را در مجموع 27 گونه در 14 جنس مختلف پرندگان شكاري شناسايي نمود. ميانگين واگرايي ژنتيكي بين گونه اي در راسته شاهين شكلان 8/5 و دو راسته عقاب شكلان و جغد شكلان به ترتيب 11/8 و 15/4 محاسبه شد. فاصله ژنتيكي بين گونه اي در راسته شاهين شكلان بين 5/1 تا 12/3، در عقاب شكلان بين 3/9 تا 16/3 و در جغد شكلان در محدوده 14/3 تا 20/8 قرار گرفت. بدين ترتيب مي توان محدوده شناسايي گونه ها در پرندگان شكاري مورد مطالعه را براساس محدوده مذكور به خوبي تعيين نمود و هر كدام از اين كلادها را به عنوان يك واحد تكاملي معرفي نمود كه داراي يك پارچگي ژنتيكي ويژه و شايسته حفاظت است.
چكيده لاتين :
Identifying the species richness and diversity is one of the basic steps to protect of the biodiversity. The proper identification of predator birds based on the morphological characteristics of the species is difficult, so species differentiation using molecular data has become an efficient technic for taxonomists. In this study, the nucleotide sequencing of the (COI) gene was studied for 36 samples of the Bird of prey of Mazandaran province. DNA extraction was done using blood and feather of collected samples. 660 pairs of nucleotides from the sequence of the mentioned gene were amplified using the polymerase chain reaction and sequenced. The results of phylogenetic tree show the separation of four families of Falconidae, Accipitridae, Tytonidae and other Strigidae of Mazandaran province with a total of 27 clads in 14 different Genus of Bird of prey. The average of Interspecies genetic divergence was estimated about 5.8 for Falconidae and 11.8 and 15.4 for Accipitridae and Tytonidae respectively. The Interspecies genetic distance was estimated between 1.5 to 12.3 for Falconidae, 3.9 to 16.3 for Accipitridae and 14.3 to 20.8 for Tytonidae. In this way, it can be possible to determine the range of species identification in the Bird of prey according to the mentioned range, and each of these clads can be described as an evolutionary unit which has a special genetic integrity and are qualified for protection.
عنوان نشريه :
محيط زيست جانوري