نقش عوامل ذهني و عيني در بين‌المللي شدن تروريسم تكفيري

امروزه جهان درگير معضلي به نام تروريسم شده است كه مركز ثقل خود را عمدتاً در منطقه خاورميانه قرار داده و با تلفيق اقدامات خود با مباحث ديني، نوعي از تروريسم مذهبي را تحت عنوان تروريسم تكفيري ايجاد نموده است كه حوزه فعاليت و اقدامات آن تنها به منطقه خاورميانه محدود نمانده و با استفاده از شيوه‌ها و ابزارهاي گوناگون تلاش كرده است اهداف خود را از سطوح محلي، ملي، و منطقه‌اي به حوزه جهاني تسري داده و نظم و امنيت بين‌الملل را تحت تأثير قرار دهد. لذا با توجه به فرامرزي شدن خطرات و تهديدات تروريسم تكفيري، پژوهش حاضر تلاش دارد به اين پرسش بپردازد كه چه عواملي موجب سياليت و گسترش فعاليت‌هاي سلفيان تكفيري از سطح ملي به سطوح منطقه‌اي و بين‌المللي شده است؟. فرضيه پژوهش بر آن است كه بخشي از بين‌المللي شدن اقدامات تروريسم تكفيري جنبه ديني و ايدئولوژيك(دروني) دارد از جمله مفاهيم اسلامي مانند جهاد، خلافت، جاهليت و هجرت؛ و بخش ديگري از آن ناشي از عوامل محيطي و بين‌المللي(بيروني) همچون جهاني‌شدن، پست‌مدرنيسم، اقدامات خصمانه كشورهاي غيرمسلمان و وجود دولت‌هاي ضعيف مي‌باشد. يافته‌هاي پژوهش ضمن تأئيد فرضيه فوق بيانگر اين مطلب مي‌باشد كه در بررسي گروه‌هاي تكفيري بويژه مبحث بين‌المللي شدن آنها مي‌بايست از نگاه‌هاي تك بُعدي حذر داشت و با نگاهي جامع آنها را مورد تجزيه و تحليل قرار داد. پژوهش حاضر بر اساس روش توصيفي-تحليلي نگاشته شده است.