تبيين عوامل مؤثر بر مشاركت زنان در هوشمندسازي شهر

هوشمندسازي يا هوشمند شدن زندگي جمعي از موضوعات فراگير در عصر حاضر است كه به دغدغه اي براي ساختارهاي مديريتي تبديل شده است.در حوزه هوشمند سازي مشاركت مردمي در آن يكي از ضمانت هاي نيل به موفقيت ارزيابي مي شود . هدف مقاله تبيين عوامل موثر بر مشاركت زنان در هوشمند سازي شهر تهران در بحران كرونا است كه با روش پيمايش و با جامعه آماري كليه زنان 18 سال به بالاي مناطق 7 و 8 تهران است كه با روش نمونه گيري خوشه اي تعداد 384 نفر انتخاب شده است. براي تبيين نظري موضوع و استخراج فرضيه ها از نظريه هاي مشاركت، سرمايه اجتماعي، جامعه شبكه اي بهره گرفته شده است.يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه متغيرهاي شبكه هاي اجتماعي و سودمند انگاري هم به طور مستقيم و هم به شكل غير مستقيم بر متغير وابسته(هوشمندسازي) تأثير گذار مي باشند. متغير اعتماد اجتماعي فقط به طور مستقيم بر متغير وابسته(هوشمندسازي) تأثير گذار مي باشد. همچنين تأثير كل متغير اعتماد اجتماعي بر متغير هوشمندسازي شهر برابر 0.571 مي باشد و تأثير كل متغير شبكه اجتماعي بر متغير هوشمندسازي شهر برابر 0.531 مي باشد.و تأثير كل متغير سودمندانگاري بر متغير هوشمندسازي شهر برابر 0.479 است.