تبيين «نفوذ اجتماعي» در طرح كلي انبيا و مقايسه آن با عصر ظهور

در طرح تبليغيِ موفق، «گيرايي سخن و اثرگذاري رواني با هدف تغيير رفتار مخاطبان» كه در علم روان‌‌شناسي اجتماعي از آن به «نفوذ اجتماعي» تعبير مي‌‌شود؛ از اهميت زيادي برخوردار است. از روش‌هاي نفوذ اجتماعي انبيا مي‌توان به كاربست توأمان نصيحت و قدرت، اقناع مخاطب، تفاهم فرهنگي، اعتمادسازي (از طريق ارائه علم راستين، خيرخواهي و استفاده از نيروهاي فراطبيعي)، مهندسي ذهن تجربي مخاطب (از طريق جدل، تأديب غيرمستقيم، صحنه‌سازي و همراهي ارشادي با مردم)، ارتباط مستمر اشاره كرد. نوشتار پيش‌‌رو بر آن است با روش توصيفي تحليلي، با نگاه مقايسه‌‌اي موارد مذكور در عصر ظهور را بررسي كند. بر اين اساس استفاده همزمان از روشنگري علمي و قيام به سيف، ارائه تمام معجزات انبيا، مهندسي ذهن تجربي مردم با نشان دادن الگوي اكمل از اسلام در وجود مبارك امام زمان(عج)، باورپذير كردن كارآمدي بانوان شايسته در تحقق تمدن جديد اسلامي و دولت كريمه حضرت حجت(عج) و ... از روش‌‌هاي نفوذ اجتماعي در عصر ظهور به شمار مي‌آيند.