بررسي اثر وابسته به دوز مكمل بتا متيل بوتيرات بر شاخص‌هاي آسيب عضلاني و كبدي ناشي از يك جلسه فعاليت مقاومتي اكسنتريك

هدف: آغاز يا تداوم فعاليت بدني به ويژه براي افراد غير ورزشكار مي‌تواند بدليل آسيب‌هاي عضلاني ناشي از فعاليت بدني به عنوان يك چالش مطرح باشد. بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر وابسته به دوز مكمل HMB-FA بر شاخص‌هاي آسيب عضلاني و كبدي، ناشي از يك جلسه فعاليت مقاومتي اكسنتريك با شدت بالا در دختران غيرورزشكار بود. روش شناسي: از بين داوطلبين 24 نفر دختر غيرورزشكار به صورت تصادفي با ميانگين سني 1.65±25.87 سال و شاخص‌توده‌بدن 1.36±20.97 كيلوگرم بر مترمربع به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. آزمودني‌ها بطور تصادفي به سه گروه هشت نفري مكمل HMB-FA با دوزهاي 1.5(HMB-1.5)، 3(HMB-3) و 4(HMB-4) gr/d تقسيم شدند. آزمودني‌ها پس از شش روز بارگيري، يك جلسه فعاليت مقاومتي اكسنتريك با شدت 120٪ 1-RM را اجرا كردند. نمونه‌گيري از خون و ادرار در چهار مرحله شامل قبل از مكمل‌ياري، قبل، بلافاصله بعد و 24 ساعت بعد از فعاليت‌ورزشي گرفته شدند. به منظور مقايسه نتايج از آزمون‌ تحليل واريانس 3×4 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان دادند مصرف دوزهاي متفاوت، بر سطوح آنزيم‌هاي AST، ALT در خون و كراتينين و اوره در ادرار، در هيچ يك از زمان‌هاي اندازه‌گيري، تاثير معني‌داري نداشت. از طرفي بين سطوح آنزيم‌هاي  CKو LDH در سطح درونگروهي و بينگروهي تفاوت معني‌داري وجود داشت (0.05 P). نتايج نشان داد كه مقادير  CKو LDH، 24 ساعت پس از فعاليت بين گروه HMB-1.5 با گروه‌هاي HMB-3 و HMB-4 تفاوت معني‌داري دارند(0.05 P). نتيجه‌گيري: با‌توجه‌ به تفاوت معني‌دار بين مكمل‌ياري با دوز gr/d 1.5 با دوزهاي gr/d3 و gr/d4، در شاخص‌هاي آنزيمي CK و LDH، مصرف دوز gr/d1.5 در پيشگيري از آسيب‌هاي عضلاني متعاقب فعاليت‌هاي‌ورزشي با شدت بالا، توصيه نمي‌شود. همچنين، باتوجه‌ به عدم‌تفاوت بين دوزهاي gr/d 3 و gr/d 4 در جلوگيري از افزايش معني‌دار شاخص‌هاي آسيب عضلاني و كبدي در خون و ادرار، دوز gr/d 3 بعنوان دوز بهينه پيشنهاد مي‌شود.