مقايسه مدل‌هاي درون‌فردي و بين‌فردي تنظيم هيجان در تبيين نشانگان اضطراب و افسردگي

اهداف: اين مطالعه با هدف مقايسه مدل‌هاي درون‌فردي و بين‌فردي تنظيم هيجان در تبيين نشانگان افسردگي و اضطراب انجام شده است.زمينه: تنظيم هيجان يك سازه فراتشخيصي مهم و يكي از ابعاد اصلي و زيربنايي مشترك در اختلالات هيجاني است. مدل‌هاي تنظيم هيجان به دو طبقه كلي مدل‌هاي درون‌فردي و بين‌فردي تقسيم مي‌شوند.مواد و روش ها: روش اين مطالعه از نوع مطالعات مقطعي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانشجويان دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران بود. نمونه‌گيري اين پژوهش با استفاده از نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انجام شد و 517 نفر از افراد با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي راهبردهاي تنظيم هيجان (ERQ)، تنظيم هيجان بين‌فردي (IERQ)، پرسش‌نامه دشواري در تنظيم هيجان (DERS) و پرسش‌نامه SCL25 مورد ارزيابي قرار گرفتند.يافته ها: يافته‌هاي پژوهش نشان دادند كه راهبردهاي تنظيم هيجان درون‌فردي و بين‌فردي در تبيين نشانگان افسردگي و اضطراب نقش معناداري دارند. در بين دو مدل تنظيم هيجان درون‌فردي و بين فردي، مدل تنظيم هيجان درون‌فردي تأثير معنادار و قوي‌تري در پيش‌بيني نشانگان افسردگي و اضطرابي دارد (P 0/01).نتيجه گيري: هر دو مدل تنظيم هيجان درون‌فردي و بين‌فردي در تبيين نشانگان افسردگي و اضطراب نقش داشته و به عنوان يك سازه فراتشيخصي مي‌توانند در پيش بيني و درمان اختلالات هيجاني اثربخشي معناداري داشته باشند.