مقايسه مقدار سلنيوم و ويتامين E توصيه شده در NRC و ARC به دو روش خوراكي و تزريقي بر عملكرد، قابليت‌هضم، برخي از متابوليت‌هاي خوني و شاخص‌هاي رشد اسكلتي گوساله‌هاي شير خوار هلشتاين

اين آزمايش به منظور مقايسه مقدار سلنيوم و ويتامين E توصيه شده در NRC و ARC به دو روش خوراكي و تزريقي بر برخي از متابوليت‌هاي خوني، قابليت‌هضم، عملكرد و شاخص‌هاي رشد گوساله‌هاي هلشتاين انجام شد. جهت اجراي اين آزمايش از 25 راس گوساله نر شيرخوار هلشتاين با ميانگين وزني2.7±40 و سن5±20 روز و سطح دريافت سلنيوم و ويتامين E به‌ترتيب 0.3 ميلي‌گرم و 40 واحدبين‌الملل (طبق توصيه NRC) و 0.1 ميلي‌گرم و 15 واحدبين‌الملل (طبق توصيه ARC) در قالب يك طرح كاملا تصادفي با 5 تيمار و 5 تكرار استفاده شد. تيمارهاي آزمايشي شامل: 1) شاهد (بدون دريافت سلنيوم و ويتامين E)، 2) سلنيوم و ويتامين E تزريقي طبق توصيه NRC، 3) سلنيوم و ويتامين E تزريقي طبق توصيه ARC، 4) سلنيوم و ويتامين E خوراكي طبق توصيه NRC، 5) سلنيوم و ويتامين E خوراكي طبق توصيه ARC بودند. نتايج اين آزمايش نشان داد كه تفاوت معنـي داري بين تيمارهاي مختلف از نظر عملكرد وزني، مصرف ماده خشك، ضريب تبديل خوراك و قابليت‌هضم ماده خشك وجود نداشت. دريافت سلنيوم و ويتامين E دربين تيمار‌هاي مختلف، تفاوت معني‌داري بين گلوگز، كلسترول، ازت اوره‌اي، پروتئين كل، آلبومن و گلوبولين خون ايجاد نكرد . اما غلظت تري گليسيريد خون در گوساله‌هاي دريافت كننده سلنيوم و ويتامين E نسبت به تيمار شاهد بيشتر بود . همچنين فعاليت آنزيم گلوتاتيون پراكسيداز و غلظت هورمون‌هاي تترايدوتيرونين و تري‌يدوتيرونين خون نيز در گوساله‌هاي دريافت كننده سلنيوم و ويتامين E نسبت به تيمار شاهد افزايش يافت .از نظر شاخص‌هاي رشد اسكلتي گوساله‌ها نيز در بين تيمارهاي مختلف آزمايش اختلاف معني‌داري وجود نداشت . استفاده از سلنيوم و ويتامين E به روش تزريقي و طبق توصيه NRC بيشترين افزايش غلظت تري گليسريد خون و افزايش فعاليت آنزيم گلوتاتيون پراكسيداز خـون كامل و غلظت هورمـون‌هاي تترايدوتيرونين وهورمون تري‌يدوتيرونين سـرم نسبت به ساير تيمارها را در پي دارد.