تأثير الگوي كلاس درس معكوس بر ايجاد درگيري كلاسي در دانشجويان رشته زبان انگليسي براي بهبود مهارت نوشتاري

امروزه يادگيري به عنوان چالشي انگاشته مي شود كه بايد هم‌زمان در جنبه هاي مختلف با آن روبه‌رو شد. در واقع، يادگيري ديگر محدود به كلاس نيست و فناورهاي نوين نقش بسيار مهمي را از طريق رسانه ها و شبكه هاي اجتماعي در بهينه سازي يادگيري در كلاس درس و خارج از آن ايفا مي كنند و روش‌هاي تدريس سنتي را به چالش كشيده اند. هدف پژوهش حاضر، تعيين تأثير مدل كلاس درس معكوس به عنوان رويكردي تركيبي در آموزش بر درگيري (مشاركت) تحصيلي و بهبود مهارت نوشتاري دانشجويان در آموزش زبان انگليسي است. اين پژوهش در كلاس درس نگارش پيشرفته به مدت هشت هفته در نيم سال اول تحصيلي 2018-2019 بر روي دانشجويان رشته زبان انگليسي دانشگاه كردستان انجام شد. در اين پژوهش، طرح نيمه تجربي پيش‌آزمونپس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد. نمونه آماري شامل 36 نفر (هر گروه 18 نفر) بود. در گروه آزمايش با استفاده از مدل كلاس معكوس و در گروه كنترل به روش معمول آموزش داده شد. ابزارهاي گردآوري داده ها شامل پرسش‌نامه درگيري تحصيلي ريو (Reeve, 2013) و آزمون محقق‌ساخته مهارت نوشتاري بود. يافته‌هاي تحليل كوواريانس و سنجش تكرار نشان داد كه الگوي كلاس درس معكوس در مقايسه با روش معمول و سنتي در بهبود مهارت نوشتن و ميزان درگيري تحصيلي مؤثرتر است. بنابراين، به مدرسان و معلمان پيشنهاد مي شود از الگوي كلاس درس معكوس براي تقويت مهارت‌هاي زباني و  مشاركت فراگيران در كلاس بهره برند.