بررسي اثرات نانوكلات پتاسيم بر ميزان قند محلول، پرولين، پروتئين كل و فعاليت برخي آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيدان در گندم(Triticum aestivum L.) تحت تنش كم‌آبي

كم آبي به عنوان يكي از عوامل محدود كننده رشد و توليد محصولات زراعي در ايران شناخته شده است. عنصر پتاسيم نقش بسزايي در فعاليت هاي حياتي گياه داشته و اثرات مخرب ناشي از تنش كم آبي را مهار مي كند. استفاده از نانوكودها به منظور كنترل دقيق آزادسازي عناصرغذايي مي تواند گامي موثر در جهت دستيابي به كشاورزي پايدار و سازگار با محيط زيست باشد. هدف از اين مطالعه بررسي صفات فيزيولوژيك تحت تأثير نانوكلات پتاسيم بر ميزان تحمل به كم آبي در گندم است. بدين منظور آزمايشي بصورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در آزمايشگاه دانشكده علوم دانشگاه محقق اردبيلي در سال 9495 با سه تكرار اجرا گرديد. عامل اول تنش كم آبي در سه سطح پتانسيل اسمزي 8،4،0 بار، عامل دوم شامل دو رقم Rasad و Gascogne و عامل سوم شامل نانوكلات پتاسيم با غلظت هاي 0،35،65 ميلي گرم بر ليتر بود. اعمال تنش در مرحله ي 3 تا 5 برگي صورت گرفت. اولين نمونه برداري 5 روز بعد از اعمال تنش كم آبي توسط پلي اتيلن گليكول 6000 و محلول پاشي نانوكلات پتاسيم روي برگ انجام گرفت. نتايج نشان داد كه تنش موجب افزايش فعاليت آنزيم not;هاي كاتالاز، پراكسيداز، پلي فنل اكسيداز و آسكوربات پراكسيداز و متابوليت هايي از جمله قندهاي محلول، پرولين و پروتئين كل گرديد. رقم كاسكوژن در اكثر صفات اندازه‌ گيري شده در مقايسه با رقم رصد، تغييرات معني داري از خود نشان داد، در نتيجه اين رقم نسبت به تنش كم آبي متحمل مي باشد. بطور كلي كاربرد غلظت 65 ميلي گرم بر ليتر نانو كلات پتاسيم موجب كاهش تأثيرات تنش بر صفات مورد اندازه‌گيري شده و در برخي موارد موجب افزايش سازوكارهاي دفاعي گياه در مقابله با تأثيرات مخرب تنش مانند افزايش فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدان و متابوليت هاي سازگاري گياه مي گردد. در بين غلظت هاي مورد استفاده از تاتوكلات مصرف 65 ميلي گرم بر ليتر بيشترين تاثير را در سظح تنش 8 بار داشته و از نظر تاثير گذاري مي تواند براي كشاورزان قابل توصيه باشد.