بهبود برخي شاخص هاي ‌فيزيولوژيك گل سوسن (Lilium spp.) در شرايط كم‌آبياري با استفاده از محلول پاشي برگي اسپرميدين

پلي آمين ها از جمله اسپرميدين نقش مهمي در تحمل گياهان به تنش كم‌آبي دارند. به منظور بررسي تأثير اسپرميدين بر صفات فيزيولوژيك گل سوسن در شرايط تنش كم‌آبياري، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل چهار سطح كم‌آبياري (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفيت زراعي) و سطوح مختلف اسپرميدين (0، 1، و 2 ميلي مولار) بود. بر اساس نتايج، تنش شديد كم‌آبياري (25 درصد ظرفيت زراعي) به ترتيب باعث افزايش 174 درصدي و 55 درصدي پرولين و نشت الكتروليت نسبت به شاهد شد. برخلاف آن كاهش 33 درصدي و 26 درصدي در ميزان كاروتنوئيد و پروتئين نسبت به تيمار بدون تنش مشاهده شد. نتايج نشان داد كه كاهش دسترسي به آب در گياه سوسن سبب تحريك فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز، آسكوربات پراكسيداز، پراكسيداز و مالون‌دي‌آلدهيد مي شود، ولي مقدار كلروفيل برگ‌ها كاهش مي يابد. همچنين، تحت تنش شديد (25 درصد ظرفيت زراعي) با كاربرد اسپرميدين (2 ميلي lrm;مولار) ميزان فعاليت آنزيم ها افزايش و ميزان مالون دي آلدهيد كاهش يافت. بنابراين، محلول پاشي برگي اسپرميدين (2 ميلي‌مولار) و تنش ملايم (75 درصد ظرفيت زراعي) يك روش قابل اجرا براي صرفه جويي در مصرف آب و حفظ كيفيت شاخساره سوسن است.