ارزيابي رشد و برخي فعاليت‌هاي آنتي‌اكسيداني سياه شور (Suaeda fruticosa) تحت تنش شوري و گلايسين بتائين

تنش شوري يكي از مهم ترين دلايل كاهش توليدات كشاورزي است، كه به طور روزافزون خطر جدي براي كشاورزي در مناطق خشك و نيمه خشك به شمار مي رود. به منظور بررسي تأثير گلايسين بتائين بر افزايش مقاومت به تنش شوري گياه سياه شور (Suaeda fruticosa)، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي در سه تكرار در سال زراعي 971396 انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل سطوح شوري در چهار سطح 3، 10، 30 و 60 دسي زيمنس بر متر و گلايسين بتائين در دو سطح محلول پاشي با آب مقطر و غلظت 50 ميلي مولار گلايسين بتائين بود. نتايج حاكي از تاثير معني دار سطوح شوري و تيمار گلايسين بتائين بر همه صفات مورد بررسي به‌جز تاثير گلايسين بتائين بر ميزان كاتالاز بود. همچنين تاثير متقابل تنش شوري و گلايسين بتائين بر تمامي صفات به جز كاتالاز و پراكسيداز معني دار بود. كاربرد گلايسين بتائين در تمامي سطوح تنش سبب افزايش طول ساقه، طول ريشه، نسبت طول ريشه به ساقه، عملكرد گياه و سطح برگ گياه نسبت به عدم كاربرد گلايسين بتائين شد، به طوري كه در خصوص وزن خشك اندام هوايي بيش ترين وزن خشك گياه در تيمار گلايسين بتائين در سطوح 3 و 10 دسي زيمنس بر متر مشاهده شد كه نسبت به حالت بدون كاربرد گلايسين بتائين به ترتيب سبب افزايش 48/58 و 25/47 درصد در وزن خشك گياه شد. تركيبات پرولين، مالون دي آلدهيد، كاتالاز و پراكسيداز با افزايش سطح تنش از 3 به 60 دسي زيمنس بر متر افزايش يافت. توليد تركيبات آنتي اكسيداني پرولين، مالون دي آلدهيد و پراكسيداز در گياهان تحت تيمار گلايسين بتائين نسبت به عدم كاربرد گلايسين بتائين به طور معني داري كاهش يافت. به طور كلي نتايج بيانگر نقش مثبت گلايسين بتائين در كاهش اثرات ناشي از تنش شوري بر گياه سياه شور بود.