اثر موليبدن بر برخي شاخص‌هاي بيوشيميايي گياه باقلا (Viciafaba L.) رقم سرازيري

آزمايش حاضر به منظور بررسي اثر موليبدات آمونيوم بر برخي شاخص‌هاي بيوشيميايي گياه باقلا در شرايط آب و هوايي اهواز (خوزستان، جنوب غربي ايران) انجام شد. آزمايش در شرايط مزرعه و با اعمال تيمارهاي زير انجام شد: شاهد(بدون كاربرد موليبدن)، كاربرد خاكي 1.5 و 3 كيلوگرم موليبدات آمونيوم در هكتار، محلول پاشي 10 و 20 ميلي گرم در ليتر موليبدات آمونيوم، تركيب كاربرد خاكي 1.5 كيلوگرم موليبدات آمونيوم در هكتار +محلول‌پاشي برگي 20 ميلي‌گرم در ليتر موليبدات آمونيوم و تركيب كاربرد خاكي 3 كيلوگرم موليبدات آمونيوم در هكتار+محلول‌پاشي برگي10 ميلي‌گرم در ليتر موليبدات آمونيوم. نتايج نشان دادند غلظت موليبدن بذر در تمام تيمارهاي موليبدن افزايش معني داري نسبت به تيمار شاهد داشت و بيشترين موليبدن بذر در تيمار كاربرد خاكي 3 كيلوگرم موليبدات آمونيوم در هكتار+محلول‌پاشي برگي10 ميلي‌گرم در ليتر موليبدات آمونيوم بود.كاربرد موليبدن به طور معني داري ميزان نيترات بذر و پوسته غلاف باقلا را كاهش داد. كمترين مقدار نيتريت بذر در تيمار محلول پاشي برگي 20 ميلي‌گرم در ليتر موليبدات آمونيوم بود. كمترين نيتريت بذر در تيمار محلول پاشي برگي 20 ميلي گرم در ليتر موليبدات آمونيم بود.كاربرد 3 كيلوگرم در هكتار موليبدات آمونيمبه طور معني داري كربوهيدرات هاي محلول برگ (پنتوزها، هگزوزها و گلوكز)و پروتئين بذر را افزايش داد. هم چنين بيشترين ميزان فنل كل بذر در گياهان تيمارشده با مقادير 1.5 و 3 كيلوگرم در هكتار موليبدات آمونيم بود. نتايج نشان داد هر دو روش كاربرد خاكي و محلول پاشي برگي موليبدن موجب تغيير تركيبات بيوشيميايي بذر و غلاف باقلا شد.