پاسخ برخي از صفات فيزيولوژيك و مورفولوژيك كينوا (Chenopodium quinoa Willd.) به كاربرد روي در شرايط تنش خشكي

كشور ايران، جزء مناطق خشك و نيمه‌خشك جهان طبقه بندي مي شود. بنابراين شناسايي و كاشت گياهان متحمل خشكي مانند كينوا (Chenopodium quinoa) حائز اهميت است. با توجه به اينكه عنصر روي در فرآيندهاي حياتي گياه نقش دارد، بنابراين عرضه اين عنصر به گياه تأثير زيادي در كميت و كيفيت توليد محصولات دارد. اين پژوهش به‌صورت گلداني با هدف بررسي اثر سولفات روي بر گياه كينوا تحت تنش خشكي به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار انجام شد. تنش خشكي با پلي‌اتيلن گليگول 6000 در چهار سطح (0، 3، 6 و 9 بار) و عنصر روي از منبع سولفات روي با چهار سطح (2، 4، 6 و 8 ميكرومولار) تهيه شد و در مرحله چهار برگي، تيمار‌ها طي دو هفته در محلول غذايي هوگلند همزمان اعمال شد. طبق نتايج افزايش تنش خشكي موجب افزايش 68 درصدي كاتالاز نسبت به شاهد شد. بيشترين مقدار پروتئين محلول برگ در سطح 6 بار خشكي با سطح 8 ميكرومولار سولفات روي، بيشترين ميزان قندهاي محلول كل و پرولين برگ مربوط به بالاترين سطح خشكي و سطح 6 ميكرومولار سولفات روي بود. با افزايش خشكي، كلروفيل a(34 %)، كلروفيل b (187 %) و كاروتنوئيد برگ افزايش دو برابري اما وزن خشك اندام هوايي (38 %) و سطح برگ (37 %) نسبت به شاهد كاهش نشان دادند. در كل كاربرد روي با بهبود سطح اسموليت ها باعث كاهش خسارت ناشي از تنش خشكي شد و براي تخفيف اثر تنش خشكي استفاده از سطح 6 ميكرومولار سولفات روي در محلول‌هاي غذايي پيشنهاد مي‌شود.