بررسي اضطراب ناشي از پاندمي كروناويروس در شاغلين مراكز بهداشتي درماني شهرستان بابل در سال 1399: يك گزارش كوتاه

زمينه و هدف: بيماري نوپديد كروناويروس كه در ابتداي شيوع، هيچ اطلاعاتي از چگونگي بيماري زايي آن وجود نداشت، منجر به اضطراب در شاغلين مراكز بهداشت و درمان خط مقدم مبارزه با كروناويروس شد. لذا اين مطالعه با هدف تعيين اضطراب ناشي از پاندمي كروناويروس در شاغلين مراكز بهداشتي درماني شهرستان بابل انجام شد. مواد و روش ها: اين پژوهش توصيفي در سال 1399 در 260 نفر از شاغلين مراكز بهداشتي درماني شهرستان بابل كه به روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند، انجام شد. جمع‌آوري اطلاعات به وسيله پرسش نامه‌ سنجش ويژگي‌هاي فردي و شغلي و تعيين مقياس اضطراب ناشي از كرونا در افراد انجام شد. از شاخص هاي آمار توصيفي و آزمون مجذور كاي جهت تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمرات حاصل از پرسش نامه مقياس اضطراب كل، علائم رواني اضطراب و علائم جسماني اضطراب ناشي از كرونا در شاغلين مراكز بهداشتي درماني شهرستان بابل به ترتيب ±8.02 12.13، 5.35±9.86، 2.27±3.69 بود. 195 نفر (75 درصد) فاقد اضطراب يا داراي اضطراب خفيف و 65 نفر (25 درصد) اضطراب متوسط و شديد داشتند. آزمون مجذور كاي نشان داد بين جنسيت با علائم رواني اضطراب (0.016=p)، جنسيت با اضطراب كل (0.010=p) ارتباط آماري معني‌دار مشاهده شد و ميزان اضطراب در زنان بيش‌تر بود. نتيجه گيري: نتايج نشان داد ميزان اضطراب در شاغلين مراكز بهداشتي درماني شهرستان بابل كه در معرض خطر مواجهه با كروناويروس بودند، پايين بود كه نشان ‌دهنده وضعيت مطلوب رواني و جسماني افراد در مواجهه با شرايط بحراني است.