تدوين مدل معادلات ساختاري پيش‌بيني حس تعلق به مدرسه بر اساس انسجام خانواده با نقش ميانجي هوش معنوي در دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر اردبيل در سال تحصيلي 1400-1399: يك مطالعه توصيفي

زمينه و هدف: حس تعلق به مدرسه به عنوان يك نياز مهم براي عملكرد خوب دانش‌آموزان در محيط‌هاي يادگيري تأييد شده است. پژوهش حاضر با هدف تدوين مدل معادلات ساختاري پيش بيني حس تعلق به مدرسه بر اساس انسجام خانواده با نقش ميانجي هوش معنوي در دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم انجام گرفت. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي به روش مدل يابي معادلات ساختاري بود و جامعه آماري پژوهش را كليه دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم مشغول به تحصيل در مدارس دولتي شهرستان اردبيل در سال تحصيلي 1400-1399 تشكيل داد. تعداد 250 نفر از اين افراد به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده و به صورت آنلاين به پرسش‌نامه‌هاي حس تعلق به مدرسه، هوش معنوي و انسجام خانواده پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي Pearson و مدل يابي معادلات ساختاري تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه حس تعلق به مدرسه با انسجام خانواده (0.35=r، p 0.001) و هوش معنوي (0.55=r ، p 0.001) ارتباط مثبت و معني دار دارد. هم چنين هوش معنوي با انسجام خانواده ارتباط مثبت و معني دار داشت ( 0.37=r، p 0.001). شاخص هاي برازش مدل نيز مسير انسجام خانواده به حس تعلق به مدرسه را با ميانجي گري هوش معنوي تأييد كرد. نتيجه گيري: به طور كلي نتايج نشان داد كه انسجام خانواده به صورت مستقيم و غيرمستقيم و با ميانجي‌گري هوش معنوي در حس تعلق به مدرسه نقش دارد. در راستاي نتايج به دست آمده، برگزاري كارگاه‌هاي آموزشي مبتني بر روان شناسي بهبود روابط خانواده و آموزش مهارت هاي هوش معنوي به والدين و دانش آموزان راه كاري مفيد در جهت افزايش انسجام خانواده و در نتيجه احساس تعلق به مدرسه خواهد بود.