مدل‌سازي عوامل مؤثر بر رفتار تهاجمي رانندگان تاكسي با استفاده از رگرسيون لجستيك- مطالعه موردي كلان‌شهر تهران

رفتار تهاجمي رانندگان يكي از مهم‌ترين مسائلي است كه در علوم رفتاري و اجتماعي تحقيقات زيادي در زمينه آن انجام شده است. دليل اهميت اين موضوع به ارتباط مستقيم آن با تخلفات رانندگان و ايمني ساير كاربران راه برمي گردد. علاوه‌براين، رانندگان تاكسي روزانه ساعات زيادي را در سطح معابر درون‌شهري مي‌گذرانند و اين موضوع باعث مي شود تا بيش از ساير كاربران تحت تأثير عواملي قرار گيرند، كه منجر به ايجاد خشم در آن‌ها مي‌شود. تحليل رفتار تهاجمي رانندگان، نيازمند شناسايي عوامل و شرايط مؤثر در وقوع آن‌ها است. تاكنون نحوۀ جمع آوري اطلاعات مورد نياز جهت تعيين عوامل موثر بر رفتار تهاجمي رانندگان، از طريق پرسشنامه‌هاي معتبري بوده كه به اين منظور طراحي شده و توسط خود رانندگان تكميل مي گشتند. اما اين روش خود محدوديت‌هايي از جهت صحت و دقت پاسخ‌هاي داده شده دارد. لذا در اين مقاله سعي گرديد تا با طراحي يك اپليكيشن در قالب تلفن همراه، اطلاعات مربوط به رفتار تهاجمي رانندگان، توسط مسافري آگاه به مسئله و بدون اطلاع راننده برداشت شود. با توجه به ذات متغيرهاي وابسته اين پژوهش كه مقياس سنجش آنها حالت صفر و يكي (وقوع يا عدم وقوع هر يك از متغيرهاي وابسته) دارد، پيش‌بيني عوامل مؤثر بر رفتار تهاجمي رانندگان تاكسي با استفاده از روش رگرسيون لٌجستيك چندگانه انجام شده است. از جمله مهم‌ترين عوامل موثر شناسايي شده حركت بسيار آرام‌تر خودروي جلويي نسبت به جريان ترافيك با ضريب 2.95، عاملِ پيچيدن و تغيير خط ناگهاني (لايي كشيدن) و غيرقانوني (بدون زدن راهنما) راننده‌اي در جلوي تاكسي و مسدود و براي خود كردن مسير با ضريب 2.817، عبور ناگهاني يا غير قانوني يا آهسته عابر پياده با ضريب 2.717، عدم رعايت فاصله ايمني با ضريب 2.488، عدم احساس ايمني در طول سفر با ضريب 2.394 و وقوع تصادف و احتمال رخ دادن آن در طول مسير با ضريب 1.932 تعيين شد.