سلامت و پساپاندمي: فيلتر هوا از طريق پوسته‌ هاي ساختمان به عنوان غشاهاي زيستي

اهداف: امروزه آلودگي هوا و افزايش گازهاي گلخانه اي از جمله مشكلات عمده در جهان است؛ مشكلي كه نه تنها زندگي و سلامت انسان تحت تاثير قرار مي دهد، بلكه اثرات مخربي نيز بر گرمايش جهاني دارد. نگراني از بيماري هاي حاصل از پاندمي، اهميت هواي سالم و سلامت شهروندان را افزايش داده است. هدف از اين پژوهش، معرفي ظرفيت هاي غشاهاي زيستي به عنوان الگو براي كاربرد در ساخت متريال هاي مصنوعي و دوستدار محيط زيست در پوسته هاي ساختماني است. روش ها: روش تحقيق اين پژوهش شبه تجربي است كه بر پايه شبيه سازي اثرات حاصل از بكارگيري پوسته پيشنهادي پژوهش به انجام مي رسد. مدل عملياتي طراحي شده، معرف توليد پوسته هاي مصنوعي براي ساختمان ها است، كه قابليت جذب ذرات آلاينده هوا را داشته و همچنين مي تواند در صورت افزايش ميزان اين آلاينده ها با تغيير رنگ هشدار دهد. استفاده از پپتوئيدهاي شبه ليپيد ذرات غيرطبيعي تقليد شده از پپتيدها و پروتئين ها و شبيه به فسفوليپيدهاي غشاي سلولي براي شبيه سازي غشاي پلاسمايي سلول ها و ساخت اين پوسته مصنوعي در اين پژوهش پيشنهاد شده است. يافته ها: اين مولكول ها مانند فسفوليپيدهاي غشاي پلاسمايي، مي توانند به زنجيره هاي جانبي و مولكول هاي ديگري متصل شوند، تا ذرات آلاينده را جذب، و آن ها را به ذرات بي خطر تبديل مي كنند. بنابراين مي توان اين پوسته ها را با ويژگي ها و عملكردهاي خاص مانند خود ترميمي، خود مونتاژي و فيلتراسيون هوا توليد كرد. نتيجه گيري: اين تحقيق بر ضرورت آمادگي براي عصر پس از همه گيري تاكيد دارد. توليد ارزان و كارآمد، در دسترس بودن آمين هاي مورد نياز براي ساخت زنجيره هاي پپتوئيد، پايداري شيميايي و مقاومت حرارتي بيشتر پپتوئيدها از فسفوليپيدها، اين مولكول ها را به گزينه اي مناسب براي ساخت پوسته هاي ساختماني به عنوان مصالح دوستدار محيط زيست، تبديل مي كنند.