پايداري در استحكام بخشي: بازخواني نحوه مستندسازي تحولات كالبدي بر اساس ويژگي‌هاي معماري حين مرمت؛ نمونه: سردر باغ ملي تهران

اهداف: بناي سردر باغ ملي تهران كه طي دهه‌هاي طولاني، عنوان نماد شهر تهران را يدك مي‌كشيده است، وضعيت كنوني خود را محصولي از رويدادها، تغيير نگرش‌ها، تحولات اجتماعي، سياسي و فرهنگي مي‌بيند. بسياري از اين تغييرات زير لايه‌هاي تاريخي كالبدي بنا مدفون شده‌اند كه در اين مطالعات، با استناد به تجربه سازمان زيباسازي شهر تهران و شهرداري تهران، به خواناسازي اثر پرداخته مي شود. روش‌ها: مطالعه حاضر از جنس توصيفي تحليلي و ميداني اكتشافي است، به‌اين‌ترتيب كه تلاش شده است تا يافته‌هاي حين خواناسازي و گمانه‌زني براي قرائت عناصر و ويژگي‌هاي نامشهود اثر را با مطالعات كتابخانه‌اي و بررسي اسنادي همراه ساخته و تحليل مناسبي از تحولات و عوامل تأثيرگذار بر اين تحولات را ارائه دهد. يافته‌ها: بررسي‌هاي صورت گرفته حاكي از چهار دوره متمايز حيات براي اثر مذكور است: 1 مرحله اول، دوره شكل‌گيري به‌عنوان شاخص قدرت جديد اداره پايتخت با تمركز بر جنبه يادماني؛ 2 مرحله دوم، دوره توفق جريان توسعه و نوسازي شهر بر اين اثر نمادين؛ 3 مرحله سوم، دوره فراموشي و افول؛ 4 مرحله چهارم، دوران شكوفايي مجدد و بازتعريف ارزش‌هاي تاريخي و نمادين. نتيجه‌گيري: مطالعات حاضر بدنبال پاسخ ابهامات پيرامون روند شكل‌گيري، تحولات و شكوفايي مجدد اثري يادماني است كه در دوره‌اي نماد تهران جديد بوده است و امروزه به‌عنوان نماد تهران قديم شناخته مي‌شود. در اين بررسي‌ها نحوه خلق يك اثر و تبديل آن به كانون توجهات و نهايتا افول آن براثر تحولات اجتماعي و سياسي مشخص مي‌شود.