ارتباط مصرف رسانه‌اي و ترس از ارتكاب جرم در ميان شهروندان شهر تهران

جرم و رسانه مقوله‌هايي هستند كه طي سال‌هاي اخير توجهات بسياري را به‌صورت مستقل و در مواقعي در تقابل با يكديگر در بسياري از كشورها در حوزه‌هاي مختلف جلب كرده‌اند؛ از اين‌رو هدف اصلي اين پژوهش بررسي ارتباط مصرف رسانه‌اي و ترس از ارتكاب جرم است. سؤال اصلي اين است كه «چه ارتباطي ميان مصرف رسانه‌اي و ترس شهروندان از ارتكاب جرم در مناطق جرم‌خيز تهران وجود دارد». براين‌اساس برخي فرضيه‌ها بر مبناي ادبيات نظري و تجربي، ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي افراد و مصرف رسانه‌اي و ترس از ارتكاب جرم تهيه شده است. پژوهش حاضر روش پيمايشي بوده كه براي گردآوري داده‌هاي آن از پرسشنامه استفاده شده است. جامعۀ آماري جوانان و ميان‌سالان شهر تهران بودند. براساس نمونه‌گيري كوكران از 600 نفر نمونه، 545 نفر به بيشتر پرسش‌ها پاسخ كاملي دادند. ارتباط ميان رسانه (تلويزيون، راديو، روزنامه و اينترنت) و ترس شهروندان از ارتكاب جرم براساس نظريۀ كاشت گربنر بررسي شد. براساس نتايج پژوهش، تلويزيون بر ترس شهروندان تهران از ارتكاب جرم تأثير مستقيم ندارد؛ از اين‌رو اين فرضيه رد شد. هرچند نتيجه برخلاف نظريۀ كاشت گربنر و همكاران است.