مطالعۀ جامعه‌شناختي الگوهاي بازنمايي اخلاق اجتماعي در رسانه‌هاي ورزشي ايران

توجه به اخلاق اجتماعي در محتوا و مطالب رسانه‌هاي ورزشي، نخست از جهت تأثير اين موضوع بر اخلاق عمومي جامعه و دوم به‌سبب گسترۀ وسيع مخاطب اين گروه از رسانه‌ها داراي ضرورتي جامعه‌شناختي است. بر اين مبنا، دغدغۀ پژوهش حاضر آن است كه نشان دهد رسانه‌هاي ورزشي پرمخاطب در ايران، چه تصوير، معنا و بازنمايي‌اي از الگوهاي اخلاق اجتماعي و ارزش‌هاي رفتاري در جامعه را ارائه مي‌دهند و كدام سنخ از كنش اجتماعي را برجسته، ترويج يا تقبيح مي‌كنند. بدين‌منظور، محتواي يك سال از چهار نمونه روزنامۀ ورزشي باسابقه در ايران، شامل «ايران ورزشي»، «خبر ورزشي»، «ابرار ورزشي» و «پيروزي»، با روش تحليل محتواي كيفي بررسي، مضمون‌يابي و تيپ‌بندي شده است. واحد تحليل محتوا در پژوهش، موضوع، و ملاحظات نظري در آن مبتني بر رويكرد مفاهيم حساس نظري هربرت بلومر است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد چهار رسانۀ ورزشي مورد مطالعه، بازنمايي اخلاق اجتماعي را در طيفي دوگانه از اخلاقضداخلاق معنا مي‌كنند. در ميان شش مقولۀ اخلاقي شناسايي‌شده، دو مقولۀ اخلاقي «قانونمندي» و «اتهام‌زني شايعه‌پراكني» پربسامدترين سنخ اخلاق اجتماعي است و دو مقولۀ «منش پهلواني» و «خشونت كلامي و رفتاري» به‌عنوان كم‌اهميت‌ترين سنخ اخلاقي در يك طيف مثبت و منفي از منظر اين رسانه‌ها توصيف و بازنمايي شده است.