تحليل جامعه‌شناختي آگاهي دانشجويان دختر دربارۀ اشتغال زنان در جامعۀ اسلامي (مورد مطالعه: دانشجويان دختر دانشگاه تهران)

اشتغال زنان از جمله موضوعات مطرح در جوامع مختلف است. اين مطالعه با هدف بررسي آگاهي دانشجويان دختر دربارۀ اشتغال زنان در جامعۀ اسلامي صورت گرفت. پژوهش از لحاظ هدف كاربردي است و با ديدمان آميخته (كمي و كيفي) انجام شد. گردآوري داده‌هاي بخش اول (كيفي) با روش مصاحبه صورت گرفت و مشاركت‌كنندگان 11 تن از دانشجويان دختر رشتۀ علوم انساني دانشگاه تهران بودند. گردآوري داده‌هاي بخش دوم (كمي) به روش پيمايش صورت گرفت و 132 دانشجوي دختر رشته‌هاي علوم انساني شاغل به تحصيل در مقطع كارشناسي دانشگاه تهران به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار اصلي براي جمع‌آوري اطلاعات اين بخش، پرسشنامۀ محقق‌ساخته بوده است. يافته‌هاي بخش كيفي بيانگر آن است كه آثار مثبت اشتغال زنان در چهار مقولۀ فردي و روان‌شناختي، اقتصادي، دانش و بينش، و فرهنگي و اجتماعي، و آثار منفي در سه مقولۀ فردي، خانوادگي و اجتماعي قابل‌دسته‌بندي است. يافته‌هاي بخش كمي بيانگر آن است كه ميزان آگاهي دانشجويان دختر دربارۀ اشتغال زنان در جامعۀ اسلامي در حد متوسط است. بين آگاهي دانشجويان دربارۀ اشتغال زنان براساس متغيرهاي عضويت در كانال‌ها و گروه‌هاي مذهبي شبكه‌هاي مجازي، عضويت در تشكل‌هاي اسلامي دانشجويي و استفاده از برنامه‌هاي مذهبي و ديني صداوسيما تفاوت‌هاي معناداري مشاهده شد. براساس يافته‌هاي مطالعه، دانش و باورهاي مذهبي اعضاي خانواده و آموزش عالي از مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار بر آگاهي دانشجويان دربارۀ اشتغال زنان در جامعۀ اسلامي هستند.