بررسي رابطه سرمايه فرهنگي و سبك در بين مردان شهر زاهدان

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تأثير سرمايه ­فرهنگي بر سبك­ زندگي مدرن وسنتي در ميان مردان رده سني 20 تا 29 ساله شهر زاهدان در سال 1394 است. در كنار متغير اصلي تحقيق، تاثير متغيرهاي دينداري و سرمايه اجتماعي به عنوان متغيرهاي ميانجي بر سبك زندگي نيز مورد بررسي قرار گرفته است. مطالعه حاضر از نوع پيمايش است كه بر روي 196 نفر از مردان در مناطق مختلف شهر و با روش نمونه­گيري سهميه­اي انجام شده است. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه محقق ­ساخته سرمايه­­ فرهنگي، پرسشنامه سرمايه ­اجتماعي اونيكس و بولن وپرسشنامه محقق ­ساخته دينداري و نيز پرسشنامه محقق­ ساخته سبك ­زندگي است. ضريب پايايي از طريق محاسبه روش آلفاي كرونباخ براي مفاهيم سرمايه ­فرهنگي 86/0، سرمايه ­اجتماعي 80/0، دينداري 87/0 سبك ­زندگي مدرن 91/0 و سبك زندگي سنتي 77/0 برآورد شده است. در اين مطالعه سبك ­زندگي به دو نوع مدرن وسنتي تقسيم شده و با توجه به اينكه برخي از مصاديق سرمايه ­فرهنگي نيز متاثر از دنياي مدرن­اند سرمايه-فرهنگي نيز به دودسته مدرن وسنتي تقسيم شده است. نتايج ضريب همبستگي پيرسون و تحليل­مسير نشان مي­دهند بين سرمايه­ فرهنگي مدرن با سبك­ زندگي مدرن از يك سو و سرمايه ­فرهنگي سنتي با سبك ­زندگي سنتي از سوي ديگر، رابطه مستقيم، مثبت و معني­داري وجود دارد. صفت دينداري به عنوان متغيري واسط با سبك ­زندگي مدرن، رابطه غير مستقيم و با سبك­ زندگي سنتي رابطه مستقيم دارد. از سوي ديگر سرمايه اجتماعي داراي رابطه معني دار و مستقيم با سبك زندگي سنتي است اما رابطه آن با سبك زندگي مدرن معني دار نبوده است.